το επίθετο Μπελεγρατης

ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΚΟ ΔΕΝΔΡΟ ΟΣΩΝ ΦΕΡΟΥΝ ΤΟ ΕΠΩΝΥΜΟ ΜΠΕΛΕΓΡΑΤΗΣ 

Την 06 Ιουλίου 2013 παρουσιάσθηκε στο πολιτιστικό κέντρο του ΔΔ Τανάγρας (χωριό Τανάγρα) το Βιβλίο του συμπατριώτη μας συγγραφέα Δρ Κωνσταντίνου Σωκράτη Μπελεγράτη με τίτλο «Επωνύμου Γένεσις». 

Βασικό θέμα του βιβλίου είναι η ιστορία του συγκεκριμένου ονόματος στη διαδρομή της ιστορίας, σε συνδυασμό με την ετυμολογική χροιά του θέματος αλλά και το γενεαλογικό δένδρο όσων φέρουν το συγκεκριμένο επίθετο. Από την παρουσίαση αυτή δημοσιεύονται βασικά στοιχεία των εισηγητών για το συγκεκριμένο θέμα. 

 Εισηγητές ήταν : Ο κύριος Τσίγκας Νικόλαος νομικός και πολιτικός επιστήμων τέως Γενικός Διευθυντής του υπουργείου Δικαιοσύνης. Ο κύριος Τενεκούδης Αναστάσιος οικονομολόγος πρώην Διευθυντικό στέλεχος ΕΑΒ και του ΥΕΘΑ. 

κυρία Μπελεγράτη Αλεξάνδρα συγγραφέας βιβλίων, θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος και FILMMAKER. «ΕΠΩΝΥΜΟΥ ΓΕΝΕΣΙΣ» 

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΟΥ κ ΜΠΕΛΕΓΡΑΤΗ ΣΠΥΡΟΥ ΤΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ «ΑΥΤΑΡ ΓΑΡ ΟΔΥΣΕΥΣ ΙΕΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΝΟΝ ΑΠΟΘΡΩΣΚΟΝΤΑ ΝΟΗΣΑΙ ΓΑΙΗΣ ΙΜΕΙΡΕΤΑΙ…..» « Αλλά ο Οδυσσέας ποθεί ακόμη και καπνό μονάχα της πατρίδας του να δει να ανεβαίνει προς τον ουρανό κι’ ας πεθάνει….» 

Τα λόγια αυτά του Ομήρου που αναφέρονται στον Οδυσσέα, ο οποίος αναζητούσε την Ιθάκη του μετά από δέκα χρόνια περιπλανήσεων, ίσως είναι η βασική ιδέα της παρουσίας μας σήμερα εδώ, για την παρουσίαση του βιβλίου «Επωνύμου Γένεσις». 

Συγγραφέας βέβαια ένας δικός μας άνθρωπος όπως θα μπορούσαμε πολύ απλά να πούμε, ο Κωνσταντίνος Σωκράτη Μπελεγράτης. Ο τίτλος του βιβλίου αλλά και το περιεχόμενο αναζητούν μια άλλη Ιθάκη, στην ιδιαίτερη πατρίδα του συγγραφέα, μετά από χρόνια επιτυχημένης παρουσίας του στο εξωτερικό και άλλες περιοχές της χώρας μας. 

Ταυτόχρονα προσπαθούν μέσα από την ιστορική έρευνα και την επιστημονική γνώση όχι μόνο του ιδίου αλλά και ανθρώπων εγνωσμένης πανεπιστημιακής μόρφωσης, να λύσουν τον γόρδιο δεσμό του μυστηρίου της καταγωγής του επιθέτου Μπελεγράτης, αφού είναι κοινό μυστικό ότι στον τόπο που μας φιλοξενεί, η πλειοψηφία των κατοίκων φέρει το ίδιο επώνυμο 

Πρόκειται για μια ερευνητική προσπάθεια που διήρκεσε πάνω από 15 έτη ακούραστης συγκέντρωσης στοιχείων. Η μέθοδος που μετέρχεται το πόνημα, για την αναζήτηση της γνώσης αλλά και της αλήθειας, βαδίζει στα χνάρια της Ιστοριογεωγραφίας, της Γλωσσολογίας αλλά και της επιστημονικής έρευνας όπως ο ίδιος καθόρισε για τον εαυτό του, στην αναζήτηση του τελικού συμπεράσματος. 

Η σύνθεση της προσπάθειας που κρύβει ακόμα και ο τίτλος η το εξώφυλλο του βιβλίου, είναι ίσως τελεολογική και κρύβεται πίσω από την ανθρώπινη αναζήτηση για την απάντηση στο ερώτημα «ποιοι ακριβώς είμαστε και που πάμε;». «Επωνύμου Γένεσις» λοιπόν. Πώς γεννήθηκαν τα επίθετα των ανθρώπων αφού είναι ήδη γνωστό ότι στην Αρχαιότητα πχ δεν υπήρχαν; 

Οι άνθρωποι δηλαδή αρκούντο στην αναφορά του τόπου καταγωγής των πχ Θαλής ο Μιλήσιος ή ενός εκ των δύο γονέων τους πχ Αχιλλέας ο Πηλείδης….Πώς διαμορφώθηκαν αυτά στη διαδρομή της ιστορίας και γιατί σε κάποιες περιπτώσεις όπως η συγκεκριμένη, είναι ίδια σε μεγάλη μάζα ανθρώπων; Αναζητώντας ερευνητικά στοιχεία μπορούμε σήμερα εύκολα να αντλήσουμε και άλλες πληροφορίες μέσα από το διαδύκτιο… 

Χρησιμοποιώντας δηλαδή μια σύγχρονη μηχανή αναζήτησης σε συγκεκριμένη Δνση του διαδυκτίου λαμβάνουμε ως αποτέλεσμα ότι στην περιοχή μας (Αττικοβοιωτία και Χαλκίδα) υπάρχουν πχ 1200 περίπου τηλεφωνικές συνδέσεις φυσικών προσώπων, που φέρουν το επώνυμό μας. 

 Κάπου 280 επίσης κυρίως στην περιοχή Κρήτης με το όνομα Βελεγράκης. 

Αναλύοντας τους παράγοντες που επηρεάζουν την λύση το προβλήματος όπως περιγράφονται στο πόνημα, διαβλέπουμε ότι έχουν σχέση με τον τόπο καταγωγής, τους κατοίκους της περιοχής, την ιστοριογεωγραφία και τέλος την γλωσσολογική προσέγγιση της λέξης . Πλησιάζοντας τον πρώτο παράγοντα κατανοούμε ότι αναφερόμαστε στην ιδιαίτερη πατρίδα ή τον τόπο καταγωγής των κατοίκων μιας χώρας, δηλαδή εν προκειμένω στο γεωγραφικός χώρο που βρισκόμαστε. Απαντούμε δηλαδή ποιοι ακριβώς ήταν εκείνοι που στη διαδρομή του χρόνου βρέθηκαν, κατοίκησαν ή αν θέλετε και μετοίκησαν εδώ. Θέτοντας στο σημερινό ακροατήριο στοιχεία στην αρχή της εισήγησής μας, στοιχεία από το πεδίο του γνωστικού αντικειμένου που ο υποφαινόμενος διαθέτει, σκέψεις μικρές θα θέλαμε να κάνουμε, για το θέμα. Έτσι θα αφήσουμε την υπόλοιπη εισήγηση στο αντίστοιχο αντικείμενο επιστημονικής γνώσης στους εκλεκτούς προσκεκλημένους μας σήμερα. Θεωρούμε κατά πρώτον ιδιαίτερης σημασίας για τον γεωγραφικό χώρο που βρέθηκαν οι πρόγονοί μας, ορισμένα βασικά συμπεράσματα στην βάση της γεωστρατηγικής και της γεωοικονομίας της περιοχής μας, συνυφασμένης βέβαια με αρκετά σύγχρονα οικονομικά στοιχεία. 

Η Τανάγρα λοιπόν ήταν σύμφωνα με τους αρχαίους συγγραφείς μια περιοχή περίπου 4 χιλιόμετρα ΝΑ της του χωριού μας, την οποία ο Όμηρος ονόμαζε Ποιμανδρία ή Ποιμανδρίδα από το ήρωα του Τρωικού πολέμου Ποίμανδρο. Λόγω του γάμου του Ποιμάνδρου με την Τανάγρα κόρη του Ασωπού επικράτησε προφανώς η συγκεκριμένη ονομασία, ενώ η έτερη ονομασία που επίσης χρησιμοποιήθηκε δηλαδή η Γραία φαίνεται να οφείλεται στην μεγάλη ηλικία της Τανάγρας. 

Στην ευρύτερη περιοχή σήμερα υπάρχουν ερείπια ή ενδείξεις ύπαρξης αρχαίων πόλεων πολύ γνωστών στους αρχαίους ιστορικούς, όπως η Φαρές 2- 3 Χιλιόμετρα ΒΔ, η Μυκαλησσός στην περιοχή της σημερινής Ριτσώνας, η Τανάγρα όπως προαναφέρθηκε ΝΑ του χωριού μας, η Ασωπία στις παρυφές του αντιστοίχου ποταμού (Ασωπού) και η περιοχή Άρμα, όπου κατά τον μύθο ο Δίας έριξε κεραυνό για να καταπιεί η γή το άρμα του Αργείου Στρατηγού Αμφιάραου, που εξεστράτευσε κατά της «επτάπυλης Θήβας» με τον Πολυνείκη αδελφό του Ετεοκλή βασιλέα της Θήβας. Επισημαίνουμε επίσης το Δήλιον σημερινό Δήλεσι επίνειο προφανώς της Τανάγρας και λιμένας, την Αυλίδα και την Ανθηδώνα, κοντά στην σημερινή Χαλκίδα. Η πόλη της Τανάγρας βρισκόταν στο κέντρο περίπου της αναφερόμενης από τον Στράβωνα Ταναγραϊκής περιοχής, η οποία περιελάμβανε τις περισσότερες από τις προαναφερθείσες πόλεις που συνιστούσαν τη λεγόμενη τετρακωμία. Ως σημαντικότερη πόλη, είχε τον έλεγχο συνήθως του ευρύτερου χώρου. 

Η αξία της περιοχής ήταν γνωστή από τότε βέβαια, αφού το ίδιο το έδαφος στην μεγάλη του πλειοψηφία δεν διαφοροποιείται ανά τους αιώνες, μόνο μετατροπές δέχεται από ανθρώπινη επέμβαση, 

Ας δούμε μερικά παραδείγματα πάνω σ’ αυτή τη διαδρομή σκέψης: Αυλίδα, 1200 περίπου χρόνια περίπου π.Χ. εδώ ή αν θέλετε κοντά εδώ στην Αυλίδα, οργανώθηκε μία από τις πρώτες αν όχι η πρώτη θαλάσσια αποβατική επιχείρηση που έλαβε πανελλήνιο χαρακτήρα με αντικειμενικό σκοπό την Τροία. Αν φαντασθούμε το πλήθος των συγκεντρωμένων οπλιτών από ξηράς ή θαλάσσης (θα επιχειρήσω τον όρο πρώτων πεζοναυτών), μπορούμε να κατανοήσουμε το γιατί εδώ. 

Ο τόπος λοιπόν προσέφερε υπήνεμους λιμένες, περιοχή με ύδατα (Ασωπός ποταμός, πηγές κλπ), βοσκοτόπια ή γεωργικές εκτάσεις ικανές να εξασφαλίσουν τον επισιτισμό ενός πολύ μεγάλου για τα δεδομένα της εποχής Στρατεύματος και τέλος ήταν κοντά στις κύριες δυνάμεις του Ελληνισμού της εποχής, αλλά και των τότε γνωστών οδεύσεων η διαδρομών για τις χερσαίες ή θαλάσσιες συγκοινωνίες. Ιστορικά επίσης είναι γνωστό ότι το 457 π.χ. διεξήχθη εδώ κοντά μάχη μεταξύ των Αθηναίων και Σπαρτιατών (επικράτησαν οι Αθηναίοι), το 456 οι Αθηναίοι κατεδαφίζουν τα τείχη της Τανάγρας, το 424 κατά την διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου διεξάγεται η ομώνυμη μάχη μεταξύ Αθηναίων και Θηβαίων και επικράτηση των πρώτων υπό τον Ιππόνικο και Ευρμέδοντα, μη εξαιρουμένων και αντιστοίχων που συνέβησαν μέχρι την επανάσταση του 1821 υπό τον Διοβουνιώτη ή Υψηλάντη, αλλά καί άλλων κατά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. 

Εδώ κρύβεται φρονώ και η ιστορική Αξία του Βιβλίου Επωνύμου Γένεσις. Όπως αποκαλύπτεται στις σελίδες του από στοιχεία των Γενικών Αρχείων του Κράτους σελίδες των οποίων υπάρχουν στο βιβλίο, κάποιοι φέροντες το συγκεκριμένο επώνυμο πολέμησαν πλάϊ πλάϊ υπό τον Αρχιστράτηγο της Επανάστασης του 1821 Δημήτριο Υψηλάντη… Μελετώντας του χάρτες αλλά και το έδαφος της περιοχής της Αρχαίας Τανάγρας είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε πλήρως την γεωστρατηγική σημασία του χώρου. 

Κοντά εκεί υπάρχει το χωριό ΚΛΕΙΔΙ υποχρεωτικό δηλαδή πέρασμα – διάβαση μαζί με την Ασωπία για κάποιον που κινείται από τα Ίσθμια προς Μέγαρα Ελευσίνα και Ερυθρές προς την περιοχή μας ή αντίστροφα. Αν κάποιος δηλαδή απέκοπτε τις δύο αυτές προσβάσεις από τους Αθηναίους δηλαδή Ερυθρές - Θήβα και Τανάγρα – Δήλιο είναι φανερό ότι η μόνη επικοινωνία με τον υπόλοιπο Ελλαδικό κορμό θα πρέπει να γίνει δια θαλάσσης. 

Έτσι γίνονται αντιληπτές οι συμμαχίες κατά την διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου με την Σπάρτη ως κύριας δύναμης στη ξηράς και οι προσπάθειες της για εξασφάλιση του ελέγχου της περιοχής σε συνεργασία με τους Θηβαίους. Οι Ρωμαίοι οι Ενετοί και οι Φράγκοι θα αφήσουν στη συνέχεια του ιστορικού χρόνου τα χνάρια τους στην προσπάθεια ελέγχου του ευρύτερου χώρου, με Πύργους Στρατιωτικού ελέγχου ή παρατήρησης, οι σύγχρονοι χάρτες της ΓΥΣ ονομάζουν το ύψωμα δίπλα στο Κάστρο Ύψωμα Φυλάκιο (πιθανή ύπαρξη φυλακίου εκεί), ενώ ο Διοβουνιώτης το 1822 προσπαθεί να αποκτήσει τον έλεγχο στα Δερβενοχώρια μαζί με τον Υψηλάντη κλπ Γεγονότα που λειτουργούν προς επίρρωση όσων ήδη αναφέρθηκαν. 

Στο τομέα της γεωοικονομίας παράλληλα διαβλέπουμε ότι μέχρι σήμερα αν εξαιρέσουμε την σύγχρονη βιομηχανική παραγωγή της περιοχής, υπήρχαν σχεδόν όμοιες οικονομικές δράσεις διαμορφωμένες ανάλογα βέβαια με την εποχή. 

Είναι γνωστά δηλαδή τα πήλινα αγγεία της αρχαιότητας που κατασκευάζοντας εδώ (Ταναγραίες κόρες), σήμερα έχουμε βιομηχανοποιήσει την συγκεκριμένη δράση σε υλικά οικοδομών χρησιμοποιώντας κάποιες ίδιες πρώτες ύλες, η γεωργική κτηνοτροφική παραγωγή, η αλιεία, οι λιμένες που μετατράπηκαν και σε αερολιμένες είναι μορφές που συμβάλλουν στην οικονομία της χώρας, υφίσταντο σε άλλη μορφή και κατά το παρελθόν, σχεδόν όμοιες. 

Οι διάφοροι κατακτητές της χώρας μας Ρωμαίοι, Φράγκοι, Ενετοί, Γενουάτες, Τούρκοι που πέρασαν από τον τόπο μας άφησαν και όπως είναι φυσικό και γλωσσικά ίχνη στην περιοχή ή ονομασίες. Είναι και αυτός βέβαια ένας παράγοντας που συνέβαλε στην διαμόρφωση ορισμένων από τα σημερινά επίθετα αρκετών κατοίκων της πατρίδας μας όπως διεξοδικά αναλύεται στο βιβλίο. Τι συνέβη όμως και ένα μεγάλο κομμάτι του χωριού μας και όχι μόνο φέρει το ίδιο επώνυμο ; Είναι ελληνική ή ξενική η γλωσσική ρίζα του επωνύμου; Πρόκειται για κάποια ξενόφερτη λέξη, μετονομασία ομάδας κατοίκων ή και ολόκληρης περιοχής από κάποιους κατακτητές, που ασφαλώς ευθέως ή εμμέσως οδηγεί και στην αναζήτηση κάποιων άλλων συμπερασμάτων; Επειδή το κύριο γνωστικό αντικείμενο του συγγραφέα του βιβλίου δεν είναι η γλωσσολογία ή ιστορία έλαβε ορθότατα πιστεύω τις γνώμες ειδικών σε συνδυασμό με τα ΓΑΚ, ώστε να καταλήξει στο βασικό του συμπέρασμα. Θα αναφέρουμε επιγραμματικά μόνο ορισμένες Αρχικά μέσα από μια Εγκυκλυκοπαδική αναζήτηση και έρευνα στο διαδύκτιο αποκαλύπτεται ότι υπάρχουν εκατοντάδες λέξεις με το ίδιο περίπου συνθετικό του επιθέτου μας Επισημαίνουμε τις κυριώτερες H πόλη Belgard (Biatogard) στην Πολωνία, Belgorod «bjelgarad» Ρωσία (λευκή πόλη). Στην νότια Γαλλία πόλη Bellegarde, με 11.500 κατοίκους ανατολικά της Μασαλίας. Η παλαιότερη Ελληνική ονομασία του σημερινού Βελιγραδίου (Μπέογκραντ-Beograd) ήταν «Λευκόπολις», κλπ Τα επίσημα επίσης Κρατικά Εγγραφα του ΓΑΚ αναφέρουν προγόνους μας που συμμετείχαν στον αγώνα της εθνικής μας ανεξαρτησίας από το 1821 έως το 1827. Επισημαίνονται οι κυριότερες περιπτώσεις από αυτές: α. Οι Μάχες που δόθηκαν με επικεφαλής τον Αρχιστράτηγο της Επανάστασης Δημήτριο Υψηλάντη και άλλων οπλαρχηγών στην Ανατολική Στερεά Ελλάδα συμμετείχε ο Αναστάσης Μπελεγράτης. β. Οι μάχες που δόθηκαν κατά τα έτη 1823 και 1825 υπό τις διαταγές του Νικόλαου Κριεζώτη και Βάσσου Μαυροβουνιώτη στην Νότια Ευβοια και Ανατολική Στερεά συμμετείχε ο Μήτρος Μπελεγράτης. Στο τομέα της Ιστοριογεωγραφίας διακεκριμένος καθηγητής και ιστοριογράφος Σαράντος Καργάκος συγγραφέας επισημαίνει ότι οι μέχρι τώρα ιστορικές πληροφορίες άγουν στην πιθανότητα της διατήρησης κάποιων Πελασγικών λέξεων της πρώιμης Ελληνικής γλώσσας στην περιοχή της Βαλκανικής, της Ιταλικής χερσονήσου, αλλά και της Μικράς Ασίας ευρύτερα όπως πιθανώς και του επωνύμου μας, χωρίς όμως να υπάρχουν αποδείξεις. 

Στον τομέα της Γλωσσολογικής Προσέγγισης εδόθησαν σοβαρές απαντήσεις που αναφέρονται στο πόνημα Σύμφωνα με τον ερευνητή στο Αρχείο αυτό και μέλος της Ελληνικής Ονοματολογικής Εταιρείας, κύριο Αφρουδάκη Άγγελο, Ερευνητή του Κέντρου Νεοελληνικών Διαλέκτων και Ιδιωμάτων της Ακαδημίας Αθηνών διαπιστώθηκαν τα εξής: α. Δεν εντοπίστηκε λέξη ή φράση που να οδηγεί ευθέως σε σύνδεσή της με το επώνυμό μας (4.500.000 δελτία με και περί τα 300.000 λήμματα ). 

Το υλικό του Κέντρου εξ ορισμού αναφέρεται κυρίως στην περίοδο από το 1800 μ.χ μέχρι σήμερα. β. Στο αρχείο μαρτυρείται επίσης το ρήμα «μπελεγρατίζω», το οποίο καταγράφηκε στην Μικρά Ασία και σημαίνει κοπιάζω. 

Στην τουρκική γλώσσα, όπως προέκυψε από μελέτη τουρκικών λεξικών, δεν υπάρχει ανάλογο λήμμα ή αντίστοιχη συγγενής λέξη. 

γ. Ο μη εντοπισμός άμεσα συγγενών λημμάτων στα λεξικά, αλλά και σε άλλα της βιβλιογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών, που σχετίζονται με τους διάφορους κατακτητές του Ελλαδικού χώρου ενισχύει την εικασία ότι η «καταγωγή» του λήμματος του επωνύμου μας είναι σύνθετη λέξη και ενδέχεται να είναι πολύ παλαιά. 

Η ετυμολογική προσέγγιση του επωνύμου μας σύμφωνα με την κυρία Άννα Τζιροπούλου - Ευσταθίου φιλόλογο - συγγραφέα είναι Ελληνική. Ανάγεται στους ιστορικούς χρόνους και στην περαιτέρω «γονιμοποίηση» των Ευρωπαϊκών Γλωσσών, από την «αρχιγένεθλο» γλώσσα που είναι η Ελληνική. Συνολικά και καταληκτικά κατά την κυρία Τζιροπούλου, το επώνυμό μας θα μπορούσε να «ερμηνευθεί» κατά την αντίστοιχη έκφραση «Αυτός που ξεσηκώνεται για τον πόλεμο γεμάτος πολεμική ορμή». Τέλος η τοποθέτηση του Γλωσσολόγου καθηγητού του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών κυρίου Χαραλαμπάκη Χριστόφορου, βασισμένη στην υπάρχουσα διεθνή και Ελληνική βιβλιογραφία και γραπτών ιστορικών αποδείξεων σε θέματα γλωσσολογίας, κρίνεται η πλέον ενδιαφέρουσα και σε λίγες λέξεις είναι: Η πιθανότητα ότι προέρχεται από αρχαία Ιλλυρική αντίστοιχη, είναι μηδενική. Η Αλβανική η οποία προήλθε από την Ιλλυρική, είχε άλλες ρίζες και αρχές σαν γλώσσα. Συμπερασματικά ο καθηγητής κύριος Χαραλαμπάκης, τονίζει ότι: 

 α. Το επώνυμο «Μπελεγράτης» είναι ιστορικότατο, πίσω από το οποίο κρύβονται αρκετές και πανάρχαιες αρχαίες ρίζες. Η συγκεκριμένη λέξη – επώνυμο, προφανώς διεθνοποιήθηκε και κουβαλάει μαζί του ιστορία λαών και πολιτισμών. Η εμφανής λατινοποϊημένη απόδοσή του στην καθομιλουμένη, πιθανώς βέβαια να κρύβει και πάρα μα πάρα πολλές αρχαίες επιδράσεις, που σημαίνει ότι είναι δυνατό το επώνυμο να ξαναήρθε στην σημερινή Ελληνική πραγματικότητα υπό μορφή αντιδανείου. 

β. Ποια ήταν η προελληνική του ιστορία δεν μπορούμε να ξέρουμε, εκτός αν βρεθούν νέες επιγραφές οι οποίες θα ρίξουν περισσότερο φως στο συγκεκριμένο θέμα, που αφορά τις ρίζες που υπάρχουν στο επώνυμό μας. 

Η μαγεία και το μυστήριο της γλώσσας μας κρύβεται σε αυτό ακριβώς το θέμα. Μη ερμηνευόμενες λέξεις πχ είναι αι Αθήναι, Αθηνά, Αττική για τις οποίες δεν ξέρουμε τι σημαίνουν ετυμολογικά. 

Τα τελικά συμπεράσματα βεβαίως του συγγραφέα είναι παρεμφερή και αναφέρονται σαφώς στο κείμενο του βιβλίου. Συναφές όμως αποτέλεσμα θα προκύψει και από την εγγενή κριτική του πονήματος στην οποία πιστεύω ότι θα βοηθήσουν και οι λοιποί εισηγητές του θέματος σήμερα. Στο τέλος νομίζω ότι όλοι θα έχουμε αποκομίσει κάποιο βασικό αποτέλεσμα που θα αποτελέσει και την λύση του γρίφου.

 Στο μέλλον θα συμπληρωθεί η ιστοσελίδα μας με περισσότερο υλικό επί του θέματος (φωτογραφίες κλπ) .