ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΤΑΝΑΓΡΑΣ Π.Χ. ΚΑΙ Μ.Χ ΚΑΙ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΤΑΝΑΓΡΑ.
Οι πρώτες αναφορές για ανθρώπινη εγκατάσταση στην περιοχή της Τανάγρας μας ανατρέχουν στον 15ο με 14ο αιώνα π.X.
Οι Ταναγραίοι πρώτον οικιστή της Τανάγρας θεωρούσαν τον Ποίμανδρο, γιό του Χαιρεσιλάου του Ιασίου του Ελευθήρως, ο οποίος ήταν γιός του Απόλλωνα και της Αιθούσης κόρης του Ποσειδώνα. Αφού νυμφεύθηκε την Τανάγρα, κόρη του Ασωπού, έδωσε το όνομα της συζύγου του στην πόλη.
Την Τανάγρα τον 2ο αιώνα μ.Χ. επισκέφτηκε ο Παυσανίας και την εποχή αυτή υπήρχαν τα εξής ιερά και μνημεία στην πόλη.
Επίσης υπήρχαν και τα ιερά.
Ο Ερμής ο Κριοφόρος απεικονίζεται δια αγάλματος φέρων κριόν επί του ώμου επειδή απέτρεψε νόσο λοιμώδη από την πόλη. Όταν γινόταν η γιορτή του Ερμού του Κριοφόρου ο ωραιότερος νέος της πόλης έτρεχε γύρω-γύρω από τα τείχη φέρνοντας ένα αρνί εις τούς ώμους του.
Ο Ερμής ο Πρόμαχος ετιμώταν με ιερό και με άγαλμα, γιατί αφού μάζεψε τους έφηβους Ταναγραίους, έφηβος και αυτός, απέκρουσαν νικηφόρα επιδρομή των Ερετριέων κατά της Τανάγρας.
Οι Ταναγραίοι φαίνεται ότι έχουν ρυθμίσει τα της λατρείας των θεών καλύτερα από όλους τους Έλληνες έχοντας χωριστά τις κατοικίες τους και χωριστά τα ιερά.
Από όλα αυτά βλέπουμε ότι οι Ταναγραίοι λάτρευαν τους θεούς των, πίστευαν σε αυτούς και κτίσανε τους ναούς στο πιο ψηλό μέρος της πόλεως των , για να είναι ευδιάκριτοι από όλα τα σημεία της.
Ο καιρός περνάει και την Ελλάδα την καταλαμβάνουν οι Ρωμαίοι. Κατά την περίοδο της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και της εποχής που ήταν αυτοκράτορας ο Αύγουστος συνέβη το κοσμοϊστορικό γεγονός, η γέννηση του Ιησού Χριστού.
Το Χριστιανισμό ασπάσθηκε κατά πρώτο το Ελληνικό Έθνος.
Στη Βοιωτία από ότι φαίνεται, ο χριστιανισμός εισήχθη πολύ γρήγορα. Πότε ακριβώς δεν γνωρίζουμε.
Το 54 μ.Χ. ο Απόστολος Παύλος ήρθε στην Αθήνα και δίδαξε στην πόλη των Αθηνών που ήταν γεμάτη από ναούς της αρχαίας Θρησκείας . Μετά πήγε στη Θήβα και προσέλκυσε τον Λουκά και τον Ρούφο.
Τον Ρούφο τον χειροτόνησε Επίσκοπο στην Θήβα.
Ο Λουκάς ακολούθησε τον Απόστολο Παύλο στην Ασία όπου μετά έγραψε και το κατά Λουκά Ευαγγέλιo.
Ο πρώτος επίσκοπος Θηβών, Ρούφος, λέγεται ότι μαρτύρησε επί Νέρωνος το 54-68 μ.Χ. ή επί Δομιτιανού 81-96 μ.Χ.
Η Θήβα βλέπουμε ότι έχει χριστιανική κοινότητα και ο Επίσκοπος τούτων Κλεόνικος, μετείχε στην 1η Οικουμενική Σύνοδο.
Το 300 μ.Χ. υπήρχαν 10 επισκοπικές διοικήσεις στις οποίες ανήκαν των Θηβών, της Τανάγρας, των Πλαταιών, των Θεσπιών, και της Κορώνειας.
Το 347 μ.Χ. στην Σαρδική σύνοδο υπογράφουν ως Επίσκοπος Θηβών ο Ιούλιος και ως Επίσκοπος Πλαταιών ο Αθηνόδωρος.
Το 431, στην σύνοδο που έγινε στην Έφεσο, ως Επίσκοπος Θηβών υπογράφει ο Ανύσιος.
Το 458, Επίσκοπος Θεσπιών ήταν ο Ρουφίνος και στην Τανάγρα ο Ησύχιος.
Από όλα αυτά βλέπουμε ότι τον 5ο αιώνα ο χριστιανισμός έχει επικρατήσει σε όλη την Βοιωτία του αρχαίου θρησκεύματος .
Κατά τον 8ο αιώνα, η Θήβα υπάγεται στην Μητρόπολη των Αθηνών, καταλαμβάνοντας την 18η θέση, και η Λιβαδειά την 26η θέση μεταξύ 38 Επισκοπών.
Τον 9ο αιώνα η Θήβα προήχθη σε αυτοκέφαλη αρχιεπισκοπή.
Επί Λέοντος Σοφού, περί το 906 μ.Χ., η Αρχιεπισκοπή Θηβών αναφέρεται ως 43η, μεταξύ των 49 Επισκοπών.
Στα μέσα του 10ου αιώνος κατέχουν την 31η θέση, επί συνόλου 51 αρχιεπισκοπών επί των χρόνων του Ιωάννη Τσιμισκή.
Περί τα τέλη του 11ου αιώνα, αρχές του 12ου, η Θήβα προήχθη σε μητρόπολη 57η, επί συνόλου 80, και επί των χρόνων του Αλεξίου Κομνηνού (1801-1118).
Περί τα μέσα του 12ου αιώνος, (1143), ο Νείλος ο Δοξαπατρής αναγράφει την Θήβα 53η επί συνόλου 65 Επισκοπών και έχουσα υπό την εποπτεία της, Επισκοπές.
Στο τέλος του ιδίου αιώνος και επί εποχής του Μανουήλ Κομνηνού (1143-1180), οι επισκοπές υπό των Θηβών αυξήθηκαν σε 5.
Κατά το 2ο ήμισυ του 3ου αιώνα, επί Μιχαήλ Παλαιολόγου (1251-1282), αναγράφεται ως 57η η ,άνευ Επισκοπών.
Από της θέσεως αυτής υποβιβάστηκε στην 69η θέση περί το τέλος του αιώνα.
Εις την λεγόμενη έκθεση του Ανδρόνικου του 3ου, στα μέσα του 14ου αιώνα η Θήβα αναφέρεται ως 56η, μεταξύ 110 Μητροπόλεων.
Κατά τη περίοδο της Φραγκοκρατίας, 1204-1560, συνεστήθη από τους Φράγκους Λατινική Αρχιεπισκοπή.
Μετά της από των Τούρκων κατάληψη της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, και κατά τους πρώτους χρόνους της Τουρκοκρατίας, δεν αναφέρεται μεταξύ των Επισκοπών η Επισκοπή των Θηβών, αλλά κατά τον 17ο αιώνα αναφέρεται μεταξύ των άλλων Μητροπόλεων της Στερεάς Ελλάδος, έχοντας Επίσκοπο τον Ιερόθεο ο οποίος συνεργαζόταν με τους Αρματολούς της Παρνασίδος και της Υπάτης, οι οποίοι βοηθούσαν τους Βενετούς κατά τον Τούρκο-Βενετικό πόλεμο.
Μετά την ανακήρυξη του ελεύθερου Ελληνικού κράτους, η Επισκοπή των Θηβών ενώθηκε μετά της Λιβαδειάς και έτσι παραμένει μέχρι και σήμερα υπό την ονομασία Μητρόπολις Θηβών και Λεβαδείας με έδρα του Μητροπολίτου την Θήβα.
Επίσκοποι οι οποίοι διετέλεσαν στην Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας ήσαν οι εξής.
1) ΡΟΥΦΟΣ (1ος ΑΙΩΝΑΣ) .
2) ΚΛΕΟΝΙΚΟΣ (325) .
3) ΙΟΥΛΙΟΣ (342-344) .
4) ΑΝΙΣΙΟΣ (431) .
5) ΑΡΧΕΤΙΜΟΣ (457-458) .
6) ΕΛΠΙΔΙΟΣ (ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ) .
7)ΓΕΡΜΑΝΟΣ(8ος ΑΙΏΝΑΣ) .
8) ΜΑΡΚΙΑΝΟΣ (869) .
9) ΙΩΑΝΝΗΣ (10ος –11ος ) .
10) ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ (11ος –12ος ΑΙΩΝΑΣ) .
11) ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΕΛΕΗΜΩΝ Ο ΚΑΛΟΚΤΕΝΗΣ (1166) .
12) ΙΩΑΣΑΦ (1544—1566) .
13) ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ (1593) .
14) ΜΗΤΡΟΦΑΝΗΣ (1625) .
15)ΔΑΝΙΗΛ (1625-1626) .
16) ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ Ο ΠΡΩΗΝ ΣΑΜΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΩΣ (1648) .
17) ΙΕΖΕΚΙΗΛ (1652-1666) .
18) ΙΕΡΟΘΕΟΣ (1666-1687) .
19) ΔΑΜΙΑΝΟΣ (1721) .
20)ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ (1746-1752) .
21) ΑΝΘΙΜΟΣ (1753-1757) .
22)ΑΓΑΠΙΟΣ (1758-1771) .
23) ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ (1771-1790 ) .
24) ΤΙΜΟΘΕΟΣ 1790-1793) .
25)ΚΥΡΙΛΛΟΣ (1793-1812) .
26)ΑΝΑΝΙΑΣ (1812-1820) .
27)ΠΑΪΣΙΟΣ (1820-1849) .
28)ΑΒΡΑΜΙΟΣ (1852-1858) .
29)ΔΟΣΙΘΕΙΟΣ (1858-1885) .
30)ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ (1901-1909) .
31)ΣΥΝΕΣΙΟΣ (1912-1944) .
32)ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ 1944-1957 ) .
33)ΔΩΡΟΘΕΟΣ (1957-1967) .
34) ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ (1967-1981) .
35) ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ( 1981 - 2009 ) .
36) ΓΕΩΡΓΙΟΣ ( 2009
ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ .
ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΠΕΛΕΓΡΑΤΗ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΑΡΧΕΙΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΡΙΧΟΥΤΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΤΟΙΚΟ ΤΑΝΑΓΡΑΣ .
Οι πρώτες αναφορές για ανθρώπινη εγκατάσταση στην περιοχή της Τανάγρας μας ανατρέχουν στον 15ο με 14ο αιώνα π.X.
Οι Ταναγραίοι πρώτον οικιστή της Τανάγρας θεωρούσαν τον Ποίμανδρο, γιό του Χαιρεσιλάου του Ιασίου του Ελευθήρως, ο οποίος ήταν γιός του Απόλλωνα και της Αιθούσης κόρης του Ποσειδώνα. Αφού νυμφεύθηκε την Τανάγρα, κόρη του Ασωπού, έδωσε το όνομα της συζύγου του στην πόλη.
Την Τανάγρα τον 2ο αιώνα μ.Χ. επισκέφτηκε ο Παυσανίας και την εποχή αυτή υπήρχαν τα εξής ιερά και μνημεία στην πόλη.
- Το μνήμα του Ωρίωνος.
- Ο ναός του Διονύσου και άγαλμα αυτού.
- Ο ναός της Θέμιδος.
- Του Απόλλωνα
- Της Αρτέμιδος
- Της Λυτούς
Επίσης υπήρχαν και τα ιερά.
- Του Ερμή του Κριοφόρου.
- Του Ερμή του Προμάχου.
Ο Ερμής ο Κριοφόρος απεικονίζεται δια αγάλματος φέρων κριόν επί του ώμου επειδή απέτρεψε νόσο λοιμώδη από την πόλη. Όταν γινόταν η γιορτή του Ερμού του Κριοφόρου ο ωραιότερος νέος της πόλης έτρεχε γύρω-γύρω από τα τείχη φέρνοντας ένα αρνί εις τούς ώμους του.
Ο Ερμής ο Πρόμαχος ετιμώταν με ιερό και με άγαλμα, γιατί αφού μάζεψε τους έφηβους Ταναγραίους, έφηβος και αυτός, απέκρουσαν νικηφόρα επιδρομή των Ερετριέων κατά της Τανάγρας.
Οι Ταναγραίοι φαίνεται ότι έχουν ρυθμίσει τα της λατρείας των θεών καλύτερα από όλους τους Έλληνες έχοντας χωριστά τις κατοικίες τους και χωριστά τα ιερά.
Από όλα αυτά βλέπουμε ότι οι Ταναγραίοι λάτρευαν τους θεούς των, πίστευαν σε αυτούς και κτίσανε τους ναούς στο πιο ψηλό μέρος της πόλεως των , για να είναι ευδιάκριτοι από όλα τα σημεία της.
Ο καιρός περνάει και την Ελλάδα την καταλαμβάνουν οι Ρωμαίοι. Κατά την περίοδο της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και της εποχής που ήταν αυτοκράτορας ο Αύγουστος συνέβη το κοσμοϊστορικό γεγονός, η γέννηση του Ιησού Χριστού.
Το Χριστιανισμό ασπάσθηκε κατά πρώτο το Ελληνικό Έθνος.
Στη Βοιωτία από ότι φαίνεται, ο χριστιανισμός εισήχθη πολύ γρήγορα. Πότε ακριβώς δεν γνωρίζουμε.
Το 54 μ.Χ. ο Απόστολος Παύλος ήρθε στην Αθήνα και δίδαξε στην πόλη των Αθηνών που ήταν γεμάτη από ναούς της αρχαίας Θρησκείας . Μετά πήγε στη Θήβα και προσέλκυσε τον Λουκά και τον Ρούφο.
Τον Ρούφο τον χειροτόνησε Επίσκοπο στην Θήβα.
Ο Λουκάς ακολούθησε τον Απόστολο Παύλο στην Ασία όπου μετά έγραψε και το κατά Λουκά Ευαγγέλιo.
Ο πρώτος επίσκοπος Θηβών, Ρούφος, λέγεται ότι μαρτύρησε επί Νέρωνος το 54-68 μ.Χ. ή επί Δομιτιανού 81-96 μ.Χ.
Η Θήβα βλέπουμε ότι έχει χριστιανική κοινότητα και ο Επίσκοπος τούτων Κλεόνικος, μετείχε στην 1η Οικουμενική Σύνοδο.
Το 300 μ.Χ. υπήρχαν 10 επισκοπικές διοικήσεις στις οποίες ανήκαν των Θηβών, της Τανάγρας, των Πλαταιών, των Θεσπιών, και της Κορώνειας.
Το 347 μ.Χ. στην Σαρδική σύνοδο υπογράφουν ως Επίσκοπος Θηβών ο Ιούλιος και ως Επίσκοπος Πλαταιών ο Αθηνόδωρος.
Το 431, στην σύνοδο που έγινε στην Έφεσο, ως Επίσκοπος Θηβών υπογράφει ο Ανύσιος.
Το 458, Επίσκοπος Θεσπιών ήταν ο Ρουφίνος και στην Τανάγρα ο Ησύχιος.
Από όλα αυτά βλέπουμε ότι τον 5ο αιώνα ο χριστιανισμός έχει επικρατήσει σε όλη την Βοιωτία του αρχαίου θρησκεύματος .
Κατά τον 8ο αιώνα, η Θήβα υπάγεται στην Μητρόπολη των Αθηνών, καταλαμβάνοντας την 18η θέση, και η Λιβαδειά την 26η θέση μεταξύ 38 Επισκοπών.
Τον 9ο αιώνα η Θήβα προήχθη σε αυτοκέφαλη αρχιεπισκοπή.
Επί Λέοντος Σοφού, περί το 906 μ.Χ., η Αρχιεπισκοπή Θηβών αναφέρεται ως 43η, μεταξύ των 49 Επισκοπών.
Στα μέσα του 10ου αιώνος κατέχουν την 31η θέση, επί συνόλου 51 αρχιεπισκοπών επί των χρόνων του Ιωάννη Τσιμισκή.
Περί τα τέλη του 11ου αιώνα, αρχές του 12ου, η Θήβα προήχθη σε μητρόπολη 57η, επί συνόλου 80, και επί των χρόνων του Αλεξίου Κομνηνού (1801-1118).
Περί τα μέσα του 12ου αιώνος, (1143), ο Νείλος ο Δοξαπατρής αναγράφει την Θήβα 53η επί συνόλου 65 Επισκοπών και έχουσα υπό την εποπτεία της, Επισκοπές.
Στο τέλος του ιδίου αιώνος και επί εποχής του Μανουήλ Κομνηνού (1143-1180), οι επισκοπές υπό των Θηβών αυξήθηκαν σε 5.
- Ο Κανάλων
- Ο Ζαρατόβων
- Ο Καϊστορίου
- Ο Τριχίων
- Ο Πλατάνων
Κατά το 2ο ήμισυ του 3ου αιώνα, επί Μιχαήλ Παλαιολόγου (1251-1282), αναγράφεται ως 57η η ,άνευ Επισκοπών.
Από της θέσεως αυτής υποβιβάστηκε στην 69η θέση περί το τέλος του αιώνα.
Εις την λεγόμενη έκθεση του Ανδρόνικου του 3ου, στα μέσα του 14ου αιώνα η Θήβα αναφέρεται ως 56η, μεταξύ 110 Μητροπόλεων.
Κατά τη περίοδο της Φραγκοκρατίας, 1204-1560, συνεστήθη από τους Φράγκους Λατινική Αρχιεπισκοπή.
Μετά της από των Τούρκων κατάληψη της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, και κατά τους πρώτους χρόνους της Τουρκοκρατίας, δεν αναφέρεται μεταξύ των Επισκοπών η Επισκοπή των Θηβών, αλλά κατά τον 17ο αιώνα αναφέρεται μεταξύ των άλλων Μητροπόλεων της Στερεάς Ελλάδος, έχοντας Επίσκοπο τον Ιερόθεο ο οποίος συνεργαζόταν με τους Αρματολούς της Παρνασίδος και της Υπάτης, οι οποίοι βοηθούσαν τους Βενετούς κατά τον Τούρκο-Βενετικό πόλεμο.
Μετά την ανακήρυξη του ελεύθερου Ελληνικού κράτους, η Επισκοπή των Θηβών ενώθηκε μετά της Λιβαδειάς και έτσι παραμένει μέχρι και σήμερα υπό την ονομασία Μητρόπολις Θηβών και Λεβαδείας με έδρα του Μητροπολίτου την Θήβα.
Επίσκοποι οι οποίοι διετέλεσαν στην Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας ήσαν οι εξής.
1) ΡΟΥΦΟΣ (1ος ΑΙΩΝΑΣ) .
2) ΚΛΕΟΝΙΚΟΣ (325) .
3) ΙΟΥΛΙΟΣ (342-344) .
4) ΑΝΙΣΙΟΣ (431) .
5) ΑΡΧΕΤΙΜΟΣ (457-458) .
6) ΕΛΠΙΔΙΟΣ (ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ) .
7)ΓΕΡΜΑΝΟΣ(8ος ΑΙΏΝΑΣ) .
8) ΜΑΡΚΙΑΝΟΣ (869) .
9) ΙΩΑΝΝΗΣ (10ος –11ος ) .
10) ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ (11ος –12ος ΑΙΩΝΑΣ) .
11) ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΕΛΕΗΜΩΝ Ο ΚΑΛΟΚΤΕΝΗΣ (1166) .
12) ΙΩΑΣΑΦ (1544—1566) .
13) ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ (1593) .
14) ΜΗΤΡΟΦΑΝΗΣ (1625) .
15)ΔΑΝΙΗΛ (1625-1626) .
16) ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ Ο ΠΡΩΗΝ ΣΑΜΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΩΣ (1648) .
17) ΙΕΖΕΚΙΗΛ (1652-1666) .
18) ΙΕΡΟΘΕΟΣ (1666-1687) .
19) ΔΑΜΙΑΝΟΣ (1721) .
20)ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ (1746-1752) .
21) ΑΝΘΙΜΟΣ (1753-1757) .
22)ΑΓΑΠΙΟΣ (1758-1771) .
23) ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ (1771-1790 ) .
24) ΤΙΜΟΘΕΟΣ 1790-1793) .
25)ΚΥΡΙΛΛΟΣ (1793-1812) .
26)ΑΝΑΝΙΑΣ (1812-1820) .
27)ΠΑΪΣΙΟΣ (1820-1849) .
28)ΑΒΡΑΜΙΟΣ (1852-1858) .
29)ΔΟΣΙΘΕΙΟΣ (1858-1885) .
30)ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ (1901-1909) .
31)ΣΥΝΕΣΙΟΣ (1912-1944) .
32)ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ 1944-1957 ) .
33)ΔΩΡΟΘΕΟΣ (1957-1967) .
34) ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ (1967-1981) .
35) ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ( 1981 - 2009 ) .
36) ΓΕΩΡΓΙΟΣ ( 2009
ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ .
- Μονή του Οσίου Λουκά κτίσθηκε το 974
- Μονή του Οσίου Σεραφείμ αποπεράτωση το1599
- Μονή Μεταμόρφωση του Σωτήρος - Σαγματάς (11ος αιώνας ) .
- Δαύλειας (16ος αιώνας ) .
- Κοιμήσεως της Θεοτόκου –Ορχομενού , Παναγία της Σκριπούς .(873 - 874 Μ.Χ η οποία έχει μεγάλη αρχαιολογική σημασία ) .
- Εκκλησία Αγίου Πολυκάρπου Τανάγρας 12ος αιώνας .
- Μοναστήρι Προφήτη Ηλία ( ΤΣΑΤΣΑΡΗ ) . Ιδρύθηκε στα μέσα του 8ου αιώνα και ευρίσκεται στην Ασωπία Θηβών .
- Εκκλησία Αγία Παρασκευής Σχηματαρίου του 12ου αιώνα . Αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα μνημεία του τόπου μας και για το λόγο αυτό υπόκεινται στις διατάξεις του νόμου περί αρχαιοτήτων .
- Ιερός ναός Ιωάννου του Προδρόμου Σχηματαρίου , Βυζαντινού ρυθμού , και χρονολογείται ότι κτίστηκε τον 12ο με 13ο αιώνα στην περίοδο ακμής του Αυτοκράτορα Αλέξιου του Κομνηνού . Υπόκεινται στις διατάξεις του νόμου περί αρχαιοτήτων .
- Εξωκλήσι ΑΓΙΟΥ ΘΩΜΑ 12 αιώνα
- Ζωοδόχος Πηγή Πύλης
ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΠΕΛΕΓΡΑΤΗ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΣΠΥΡΟΥ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΑΡΧΕΙΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΡΙΧΟΥΤΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΤΟΙΚΟ ΤΑΝΑΓΡΑΣ .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου