Στον πολιτικό στίβο της Θήβας εμφανίζεται για πρώτη φορά το 1847 ο Αναγνώστης Δημητρίου ή Τσουρέλης και εκλέγεται βουλευτής από τις εκλογές που έγιναν στις 10 Ιουλίου από την δικτακτορική κυβέρνηση του Κωλέτη κάτω από ένα καθεστώς βίας και νοθείας .
Κατά τον προεκλογικό αγώνα ο αντιπολιτευόμενος την κυβέρνηση Νικόλαος Κριεζώτης προσπάθησε να υποκινήσει τον λαό σε στάση .
Η κυβέρνηση συνέλαβε τον Κριεζώτη με την κατηγορία πως τον Απρίλιο του 1842 είχε αφαιρέσει χρήματα από τον οπλαρχηγό Πετεινάρη .
Τον φυλακισμένο Κριεζώτη – όπως μας αναφέρει ο ιστορικός ΤΣΕΒΑΣ απελευθέρωσαν οι φίλοι του Ταναγραίοι ΜΗΤΤΑΚΗΣ – ΚΟΥΡΟΥΜΠΕΤΣΗΣ και άλλοι .
Ο Αναγνώστης Δημητρίου για τριάντα περίπου χρόνια είναι ρυθμιστής των πολιτικών καταστάσεων της Θήβας.
Στις 19 Φεβρουαρίου 1880 αγοράζει από τον Βασιλόπουλο το τσιφλίκι ΔΗΛΕΣΙ (Αριθ . συμβ . 13. 747) εκτάσεως 16.000 στρεμμάτων και εξελίχθηκε σε πυργοδεσπότη της Επαρχίας Θηβών .
Στην συνέχεια γίνεται ιδιοκτήτης πολλών υδρομύλων και άλλων μεγάλων εκτάσεων γης στην περιοχή Θηβών και στα χωριά Χλεμποτσάρι και Μουσταφάδες ενώ το διώροφο σπίτι του στην Θήβα (πρώην ξενοδοχείο Αβέρωφ ) χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές για την διαμονή του Βασιλιά .
Όταν διωγμένος από την Κρήτη ήρθε εξόριστος στην Ελλάδα ο Ελευθέριος Βενιζέλος για να ευχαριστήσει τον λαό για την εκλογή του ως Βουλευτής της Βοιωτίας μίλησε από το μπαλκόνι του σπιτιού του Δημητρίου στην ΘΗΒΑ .
Στον Αναγνώστη Δημητρίου καταμαρτηρούσαν οι Σχηματαραίοι ότι όταν συναντούσε συνεπαρχιώτη του ευφυή τον έκανε παπά …για να απαλλαγεί από μελλοντικό πολιτικό αντίπαλο.
Τον Αναγνώστη Δημητρίου που πέθανε το έτος 1884 διαδέχεται ο γιός του Επαμεινώνδας Δημητρίου που διετέλεσε πολλές φορές Βουλευτής στην Θήβα και πρόσθεσε στα περιουσιακά στοιχεία και το τσιφλίκι του Προφήτη Ηλία ή ΤΣΑΤΣΑΡΙ , στην περιοχή Χλεμποτσαρίου (Ασωπία) εκτάσεως 3.000 στρεμμάτων καλλιεργήσιμης γης και 13.000 στρεμμάτων δασικής έκτασης .
Για το κτήμα αυτό έχουμε την πληροφορία πως μετά την προσάρτηση της Βοιωτίας το 1460 στην απόλυτη κυριαρχία του Σουλτάνου οι κατακτήσαντες την Βοιωτία Τούρκοι σεβάστηκαν την Θρησκεία την γλώσσα τα ήθη και έθιμα των κατοίκων , και αναγνώρισαν σαν ιδιοκτησία του Αγίου Τάφου το τσιφλίκι Τσάτσαρι .
Από το έτος 1801 μέχρι το 1888 έχει την κυριότητα του κτήματος η Ιερά Μονή του Θεοκτίστου όρους Σινά .
Στις 13 Νοεμβρίου 1888 έχει την κυριότητα ο εκπρόσωπος του Όρους Σινά Πρωτοσύγγελος και Έξαρχος Αμβρόσιος Ανανιάδης πούλησε το κτήμα του , στον τσιφλικά Επαμεινώνδα Δημητρίου (αριθ. Συμβολαίου 14.324).
Ο Επαμεινώνδας Δημητρίου δύο περίπου μήνες πριν από τον θάνατό του με την από 28 Μαίου 1898 ιδιόγραφη μυστική διαθήκη αφήνει στον άγαμο γιό του Στέφανο ως καταπίστευμα τα κτήματα ΔΗΛΕΣΙ και ΤΖΑΤΖΑΡΙ (έτσι αναφέρεται στο συμβόλαιο ), τα καλλιεργήσιμα κτήματα που βρίσκονταν στην περιφέρεια του χωριού Μουσταφάδες (Καλλιθέα) το σπίτι του στο Χλεμποτσάρι (Ασωπία) και τους τρεις υδρόμυλους που βρίσκονταν στην Ραπιντώσα(Δαφνούλα) , Χούνι. Και Γκίνι , μετά της δουλείας του ύδατος που είχε ο καθένας από αυτούς , προκειμένου να περιέλθουν μετά τον θάνατο του Στέφανου στα παιδιά που θα αποκτούσε .
Εμφανίζεται τώρα στην σκηνή του τσιφλικιού ο Στέφανος Δημητρίου ο οποίος εξακολουθεί να φέρει τον Μανδύα του αφεντικού και του κυρίου και να απομυζεί τον ιδρώτα των άτυχων δουλοπαροίκων.
Έτσι τον σκιαγραφούν οι σύγχρονοί του Σχηματαραίοι.
Μετά από μία σειρά δικαστικών αγώνων το τσιφλίκι ΤΣΑΤΣΑΡΙ περιήλθε στην κυριότητα 110 οικογενειών της Ασωπίας .
Τα χρήματα που είχαν συγκεντρωθεί (250.000) δραχμές από τους κατοίκους για να αντιμετωπίσουν τον τσιφλικά στους δικαστικούς αγώνες τα διέθεσαν το 1963 σαν πρώτη ενίσχυση για την ανέγερση του ενοριακού ναού Αγίου Δημητρίου στην Ασωπία .
Κατά τον προεκλογικό αγώνα ο αντιπολιτευόμενος την κυβέρνηση Νικόλαος Κριεζώτης προσπάθησε να υποκινήσει τον λαό σε στάση .
Η κυβέρνηση συνέλαβε τον Κριεζώτη με την κατηγορία πως τον Απρίλιο του 1842 είχε αφαιρέσει χρήματα από τον οπλαρχηγό Πετεινάρη .
Τον φυλακισμένο Κριεζώτη – όπως μας αναφέρει ο ιστορικός ΤΣΕΒΑΣ απελευθέρωσαν οι φίλοι του Ταναγραίοι ΜΗΤΤΑΚΗΣ – ΚΟΥΡΟΥΜΠΕΤΣΗΣ και άλλοι .
Ο Αναγνώστης Δημητρίου για τριάντα περίπου χρόνια είναι ρυθμιστής των πολιτικών καταστάσεων της Θήβας.
Στις 19 Φεβρουαρίου 1880 αγοράζει από τον Βασιλόπουλο το τσιφλίκι ΔΗΛΕΣΙ (Αριθ . συμβ . 13. 747) εκτάσεως 16.000 στρεμμάτων και εξελίχθηκε σε πυργοδεσπότη της Επαρχίας Θηβών .
Στην συνέχεια γίνεται ιδιοκτήτης πολλών υδρομύλων και άλλων μεγάλων εκτάσεων γης στην περιοχή Θηβών και στα χωριά Χλεμποτσάρι και Μουσταφάδες ενώ το διώροφο σπίτι του στην Θήβα (πρώην ξενοδοχείο Αβέρωφ ) χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές για την διαμονή του Βασιλιά .
Όταν διωγμένος από την Κρήτη ήρθε εξόριστος στην Ελλάδα ο Ελευθέριος Βενιζέλος για να ευχαριστήσει τον λαό για την εκλογή του ως Βουλευτής της Βοιωτίας μίλησε από το μπαλκόνι του σπιτιού του Δημητρίου στην ΘΗΒΑ .
Στον Αναγνώστη Δημητρίου καταμαρτηρούσαν οι Σχηματαραίοι ότι όταν συναντούσε συνεπαρχιώτη του ευφυή τον έκανε παπά …για να απαλλαγεί από μελλοντικό πολιτικό αντίπαλο.
Τον Αναγνώστη Δημητρίου που πέθανε το έτος 1884 διαδέχεται ο γιός του Επαμεινώνδας Δημητρίου που διετέλεσε πολλές φορές Βουλευτής στην Θήβα και πρόσθεσε στα περιουσιακά στοιχεία και το τσιφλίκι του Προφήτη Ηλία ή ΤΣΑΤΣΑΡΙ , στην περιοχή Χλεμποτσαρίου (Ασωπία) εκτάσεως 3.000 στρεμμάτων καλλιεργήσιμης γης και 13.000 στρεμμάτων δασικής έκτασης .
Για το κτήμα αυτό έχουμε την πληροφορία πως μετά την προσάρτηση της Βοιωτίας το 1460 στην απόλυτη κυριαρχία του Σουλτάνου οι κατακτήσαντες την Βοιωτία Τούρκοι σεβάστηκαν την Θρησκεία την γλώσσα τα ήθη και έθιμα των κατοίκων , και αναγνώρισαν σαν ιδιοκτησία του Αγίου Τάφου το τσιφλίκι Τσάτσαρι .
Από το έτος 1801 μέχρι το 1888 έχει την κυριότητα του κτήματος η Ιερά Μονή του Θεοκτίστου όρους Σινά .
Στις 13 Νοεμβρίου 1888 έχει την κυριότητα ο εκπρόσωπος του Όρους Σινά Πρωτοσύγγελος και Έξαρχος Αμβρόσιος Ανανιάδης πούλησε το κτήμα του , στον τσιφλικά Επαμεινώνδα Δημητρίου (αριθ. Συμβολαίου 14.324).
Ο Επαμεινώνδας Δημητρίου δύο περίπου μήνες πριν από τον θάνατό του με την από 28 Μαίου 1898 ιδιόγραφη μυστική διαθήκη αφήνει στον άγαμο γιό του Στέφανο ως καταπίστευμα τα κτήματα ΔΗΛΕΣΙ και ΤΖΑΤΖΑΡΙ (έτσι αναφέρεται στο συμβόλαιο ), τα καλλιεργήσιμα κτήματα που βρίσκονταν στην περιφέρεια του χωριού Μουσταφάδες (Καλλιθέα) το σπίτι του στο Χλεμποτσάρι (Ασωπία) και τους τρεις υδρόμυλους που βρίσκονταν στην Ραπιντώσα(Δαφνούλα) , Χούνι. Και Γκίνι , μετά της δουλείας του ύδατος που είχε ο καθένας από αυτούς , προκειμένου να περιέλθουν μετά τον θάνατο του Στέφανου στα παιδιά που θα αποκτούσε .
Εμφανίζεται τώρα στην σκηνή του τσιφλικιού ο Στέφανος Δημητρίου ο οποίος εξακολουθεί να φέρει τον Μανδύα του αφεντικού και του κυρίου και να απομυζεί τον ιδρώτα των άτυχων δουλοπαροίκων.
Έτσι τον σκιαγραφούν οι σύγχρονοί του Σχηματαραίοι.
Μετά από μία σειρά δικαστικών αγώνων το τσιφλίκι ΤΣΑΤΣΑΡΙ περιήλθε στην κυριότητα 110 οικογενειών της Ασωπίας .
Τα χρήματα που είχαν συγκεντρωθεί (250.000) δραχμές από τους κατοίκους για να αντιμετωπίσουν τον τσιφλικά στους δικαστικούς αγώνες τα διέθεσαν το 1963 σαν πρώτη ενίσχυση για την ανέγερση του ενοριακού ναού Αγίου Δημητρίου στην Ασωπία .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου