Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

Άγιος Αντώνιος


Άγιος Αντώνιος 1966
-------------------------------------------------------------------------------------




Άγιος Αντώνιος 1952
-------------------------------------------------------------------------------------




17 Ιανουαρίου 1970

-------------------------------------------------------------------------------------




17 Ιανουαρίου 1978 - Περιφορά εικόνας

-------------------------------------------------------------------------------------







-------------------------------------------------------------------------------------








-------------------------------------------------------------------------------------






-------------------------------------------------------------------------------------





-------------------------------------------------------------------------------------





-------------------------------------------------------------------


Εορτή Αγίου Αντωνίου. Περιφορά εικόνας.

----------------------------------------------------------------------------------------

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΤΑΝΑΓΡΑΣ

Στο κέντρο του χωριού βρίσκεται ο Ιερός Ναός του Αγίου Αντωνίου που είναι ο προστάτης και ο πολιούχος του χωριού μας .
( Την μνήμη του , την εορτάζουμε κάθε χρόνο με πολιτιστικές , θρησκευτικές , στρατιωτικές και πολιτικές τιμές στις 17 Ιανουαρίου ) .
Για την ανοικοδόμηση του ναού γνωρίζουμε τα εξής .
Στην αρχή ήταν υπό μορφή καλύβας .
Πρώτος λειτουργός του ναού ο πάπα – Αντώνης , ο οποίος ήταν ο γενάρχης της γενιάς των Αντωνίου που κατοικούν στο χωριό μας .
Η καταγωγή του ήταν μάλλον από την Πελοπόννησο και από πληροφορίες των δικών του ανθρώπων μάθαμε ότι μεγάλωσε σε μοναστήρι επειδή είχαν σκοτωθεί οι γονείς του .
Ο πάπα Αντώνης εκτός του ότι λειτουργούσε στον Άγιο Αντώνιο λειτουργούσε και στην εκκλησία του Σχηματαρίου , και του Αγίου – Θωμά ( Λιάτανι ) .
Ο χώρος που ευρίσκεται σήμερα η εκκλησία ανήκε στα περιουσιακά στοιχεία του πάπα – Αντώνη Αντωνίου , ο οποίος το παραχώρησε και κτίστηκε με πέτρα η εκκλησία του πολιούχου του χωριού μας , Αγίου – Αντωνίου , ο οποίος προστατεύει το χωριό μας από το έτος 1842 μέχρι σήμερα και θα συνεχίζει να το προστατεύει όσο θα υπάρχουν κάτοικοι σε αυτό το ιερό και ιστορικό χώρο .
Την ονομασία του ναού Άγιος Αντώνιος την ονόμασε ο πάπα – Αντώνης αφού Αντώνη ονόμαζαν τον ίδιο .
Σύμφωνα με μία πλάκα που είχαν βρει σε μία γωνία της εκκλησίας όταν έγινε ανακατασκευή του ναού έγραφε το έτος που κτίστηκε η εκκλησία και ότι πρόεδρος του χωριού ήταν ο Κωνσταντής Μπελεγράτης .
Σήμερα που διανύουμε το έτος 2010 ο ιερός ναός και ο προστάτης μας Άγιος Αντώνιος από την ίδρυσή του , μέχρι και σήμερα έχουν περάσει 168 χρόνια .
Ο εξωτερικός περίβολος του ναού ήταν περιμαντρωμένος με τοίχο δύο μέτρων . Στο προαύλιο υπήρχαν πέντε μεγάλες ελιές .
Το έτος 1937 που εφημέρευε ο Γεώργιος Παναγιωτόπουλος και εν συνεχεία περισσότερα από 60 χρόνια λειτουργός του ναού του Αγίου Αντωνίου , το εκκλησιαστικό συμβούλιο αποφάσισε να κατεδαφίσει την μάντρα και να βγάλει τις ελιές . Δημιουργήθηκαν κιγκλιδώματα γύρω από την εκκλησία , με μία μικρή σε ύψος μάντρα τα οποία μετά τα έβγαλαν , και αξιοποίησαν το προαύλιο χώρο του ναού όπως τον βλέπουμε εμείς σήμερα που τελειώνει η χρονιά του έτους 2010 .
Για τον εφημέριο πάπα – Γιώργη να τονίσουμε ότι ήρθε στο χωριό μας από το χωριό Ύπατο Θηβών το έτος 1936 ως Διάκονος .
Το έτος 1937 έγινε Ιερέας και λειτούργησε μέχρι τα βαθιά γεράματα τον ναό του Αγίου Αντωνίου , περισσότερα από 60 χρόνια .
Η εκκλησία στο κέντρο στηριζόταν σε 4 κολόνες , τις οποίες είχαν πάρει , μεταφέρει από την Αρχαία Τανάγρα .
Όταν έγινε ο σεισμός το έτος 1938 με 1939 , οι κολόνες που στήριζαν στο κέντρο τον ναό έπεσαν , και οι κάτοικοι του χωριού αποφάσισαν να τοποθετήσουν άλλες κολόνες οι οποίες ήσαν τσιμεντένιες .
Η στέγη του ναού έγινε διπλή με πέντε παράθυρα , και ο ρυθμός της Βασιλικός .
Στην ευρύτερη περιοχή μάλλον είναι η μοναδική εκκλησία Βασιλικού ρυθμού .
Η εκκλησία στην αρχή είχε 8 μέτρα μήκος και μετά αφού προστέθηκε άλλο ένα τμήμα έγινε 12 μέτρα .
Το έτος 1974 αγιογραφήθηκε από τον Χριστόφορο Τσανάκα κάτοικο Θηβών .
Το έτος 1990 τοποθετήθηκαν Γαλλικά κεραμίδια στην κορυφή και έγινε ανακαίνιση του Τέμπλου με ψηφιδωτά .
Την καμπάνα την τοποθέτησαν περίπου το 1913 – 1914 και επειδή δεν υπήρχε καμπαναριό , την είχαν τοποθετήσει σε ξύλα .
Όταν δημιουργήθηκε το καμπαναριό , την τοποθέτησαν , στο σημείο που υπάρχει και σήμερα .
Το έτος1955 τοποθετήθηκε πάνω από το καμπαναριό το ρολόι .
Να τονίσουμε ότι την εκκλησία την ομορφαίνει και το κυπαρίσσι , που ευρίσκεται στην είσοδο του ναού και την κορμοστασιά που έχει , μπορούμε να πούμε ότι την ζηλεύουν όλα τα κυπαρίσσια της Ελλάδας .
Την ηλικία του δεν την γνωρίζουμε αλλά , μήπως οι παππούδες μας που έκτισαν τον Άγιο Αντώνιο το 1842 φύτεψαν και το κυπαρίσσι;
Μήπως μαζί με την εκκλησία έχει τα γενέθλιά του και αυτό σήμερα ;
Πριν να κτιστεί η εκκλησία οι κάτοικοι του χωριού εκκλησιαζόντουσαν στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας που βρισκόταν στην αυλή του Μπάρμπα Βαγγέλη Φώτση .
Το νεκροταφείο του χωριού ήταν η εκκλησία της Παναγίας που ευρίσκεται στο αεροδρόμιο .
Το καινούργιο νεκροταφείο ( Αγία Παρασκευή ) κτίστηκε το έτος 1905 .
Την μνήμη του προστάτη μας την γιορτάζουμε με πανηγυρικό τρόπο κάθε χρόνο στις 17 Ιανουαρίου , μέσα στο καταχείμωνο , και πιο παλιά οι κάτοικοι του χωριού κρατούσαν τους επισκέπτες πολλές ημέρες , αφού είχε πολλά χιόνια .
Πολλά έχουν πει για το πανηγύρι που γινόταν το χειμώνα στο Μπράτσι .
Χαρακτηριστικό ήταν αυτό που είχε πει κάποιος παππούς από το Άρμα που είχε έρθει σε κάποιους συγγενείς του στο πανηγύρι και έμεινε πολλές ημέρες επειδή είχε πέσει πάρα πολύ χιόνι .
Όταν τον ρώτησαν παππού πως τα πέρασες στο πανηγύρι στο Μπράτσι αυτός είπε .
Ρέ μούουτ νε πανηγύρι νε Μπράατσι !
Πάντως να τονίσουμε ότι στο χωριό μας αν και χειμώνας γινόταν και γίνεται ένα καλό πανηγύρι , οι κάτοικοι της Τανάγρας και της γύρω περιοχής έρχονται προσεύχονται τιμούν τον Άγιο Αντώνιο , και ζητούν την βοήθειά του .
Όπως τονίσαμε το πανηγύρι γινόταν χειμώνα και επειδή πριν πολλά χρόνια υπήρχαν πολλά μαγαζιά στο χωριό , οι μαγαζάτορες δεν μπορούσαν να δουλέψουν , όσο ήθελαν την ημέρα της πανήγυρης .
Έτσι λοιπόν άρχισαν να παροτρύνουν τους κατοίκους να αλλάξουν το πανηγύρι και αντί 17 Ιανουαρίου , μνήμη του Αγίου Αντωνίου να γινόταν 8 Σεπτεμβρίου , που ήταν καλοκαίρι και γιορτάζαμε την εκκλησία στο αεροδρόμιο που παλιά ήταν το νεκροταφείο του χωριού ( Γέννηση Θεοτόκου ) .
Αυτό έγινε πριν από το έτος 1925 .
Για την γενιά των Αντωνίου να τονίσουμε ότι αυτό ήταν μία προσβολή . Δεν μπορούσαν να δεχτούν την αλλαγή αυτή . Αισθανόντουσαν ότι το πανηγύρι , και ο Άγιος Αντώνιος ήταν κάτι προσωπικό δικό τους αφού το είχε ιδρύσει ο παππούς τους και γενάρχης τους πάπα – Αντώνης .
Ο μπάρμπα – Διομήδης Αντωνίου , εγγονός του πάπα – Αντώνη είχε και αυτός μαγαζί στην πλατεία αλλά δεν μπορούσε να δεχτεί τέτοιο πράγμα .
Ένα βράδυ που κοιμόταν είδε όνειρο ότι το καντήλι του Αγίου Αντωνίου τρεμόσβηνε και με τον τρόπο του ο Άγιος του έλεγε ότι δεν πρέπει να γίνει αυτό .
Ήταν μάλλον παραμονή ή ξημέρωνε η γιορτή του Αγίου – Αντωνίου .
Σήκωσε την γυναίκα του Ελευθερία , και της είπε αυτό που είχε δει .
Το είπε και στα αδέλφια του το είπε και στους γειτόνους του Δριχουταίους που ήταν κουμπάροι και αποφάσισαν να μπούν μπροστάρηδες ούτως ώστε να γίνει το πανηγύρι , και να μην αλλάξει .
Έφυγε λοιπόν ο Μπάρμπα Διομήδης και πήγε στο διπλανό χωριό Σχηματάρι να βρει τον Κουμπάρο του από το γένος Καπάκα πήρε και τα όργανα και ερχόντουσαν προς το χωριό .
Όταν έφτασαν κοντά στα ακριανά σπίτια του χωριού είπε στα όργανα και άρχισαν να παίζουν . Ήρθαν στην πλατεία του χωριού , τα όργανα έπαιζαν , τα αδέλφια του μπήκαν στο χορό και γιόρτασαν με παραδοσιακό τρόπο μπορούμε να πούμε τον Άγιό τους .
Εκείνη την χρονιά μάλιστα είχαν πεθάνει πολλά άτομα στο χωριό μας για κάποια αιτία .
Παίρνοντας αφορμή το γεγονός αυτό ο μπάρμπα – Διομήδης επηρέασε τους κατοίκους του χωριού λέγοντάς τους ότι ο Άγιος είναι θυμωμένος μαζί τους που αλλάζουν το πανηγύρι.
Την άλλη χρονιά έγινε πάλι το πανηγύρι με περισσότερους κατοίκους και έκτοτε συνεχίζεται να γίνεται το πανηγύρι , και οι κάτοικοι του χωριού να τιμούν τον Άγιο και πολιούχο του χωριού τους Άγιο Αντώνιο .

Ιερείς που λειτούργησαν στην Τανάγρα αλλά και στον Άγιο – Αντώνιο .

  • Πάπα – Κωνσταντής ο οποίος στις 3 Απριλίου του 1821 με την έκρηξη της επαναστάσεως ευλόγησε τα όπλα των αγωνιστών στην πλατεία του χωριού ,( 60 άτομα από την Τανάγρα έλαβαν μέρος στον αγώνα ) που σύσσωμοι συμμετείχαν στον κοινό σκοπό . Μαζί με τον Πάπα – κωνσταντή και οι προυχοδημογέροντες του χωριού Μπράτσι ( Τανάγρα ) Γιαννάτσης Βλάχος και Πανούσης Ανυφαντής .
  • Πάπαβασίλης του Αθανασίου από το γένος Παπαβασιλείου ο οποίος λειτουργούσε στην εκκλησία Αγία Τριάδα το έτος 1785 .
  • Αντωνίου Αντώνιος 1842 .
  • Σωτηρίου Κωνσταντίνος .
  • Μπαμπούρας Ιωάννης .
  • Γκιόκας Δημήτριος .
  • Παπαβασιλείου Βασίλειος χειροτονήθηκε στις 23 – 8 – 1881 /1917 εγγονός του πάπα – βασίλη του Αθανασίου .
  • Πάπαβέργιος ( Μοναχός ) .
  • Παναγιωτόπουλος Γεώργιος (1936 – 2ΟΟ6 ) .
  • Πάπα Βελησάριος ( Μοναχός Σαγματά ) .
  • Τυλιγάδας Ηλίας ……………. 

Απολυτίκιον του Αγίου Αντωνίου .
Ηχος Δ

Τον ζηλωτήν  Ηλίαν τοις τρόποις μιμούμενος ,
τω Βαπτιστή ευθείαις ταις τρίβοις επόμενος ,
 Πάτερ Αντώνιε , της ερήμου γέγονας οικιστής ,
και την οικουμένην εστήριξας ευχαίς σου *
 διο πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ , σωθήναι τας ψυχάς ημών.    

Κοντάκιον  Ήχος Β

Τους Βιωτικούς θορύβους απωσάμενος ,
 ησυχαστικώς τον βίον εξετέλεσας ,
τον βαπτιστήν μιμούμενος ,
κατά πάντα τρόπον οσιώτατε *
συν αυτώ ούν σε γεραίρομεν ,
πατέρων πάτερ , Αντώνιε .

Μεγαλυνάριον Αγίου Αντωνίου .

Χαίροις των Οσίων ο αρχηγός ,
 και της ισαγγέλου , πολιτείας καθηγητής *
Χαίροις της ερήμου , στυλοειδής νεφέλη ,
Αντώνιε παμμάκαρ , πατέρων καύχημα .


1 σχόλιο:

  1. Παπαφράγκος Δημήτριος5 Ιουλίου 2010 στις 1:58 π.μ.

    Παναγιώτη,
    Η εργασία σου πολύ κατατοπιστική, με μεγάλο εύρος και επίπονη.
    Είναι όμως μια μοναδική και αξιόλογη προσφορά στη γενέτειρά σου Τανάγρα.
    Σου αξίζει κάθε έπαινος

    Ο δάσκαλός σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή