ΑΙΕΝ ΥΨΙΚΡΑΤΕΙΝ
Πάντα να επικρατείς εις τα ύψη.
Ο ΕΚ ΤΑΝΑΓΡΑΣ ΟΡΜΩΜΕΝΟΣ.
Το έτος 1930 επέλεξε το παλιό υπουργείο στρατιωτικών να ιδρύσει ξεχωριστά, σε σώματα την αεροπορία, το στρατό και το ναυτικό.
Έτσι λοιπόν με το που ιδρύθηκε το υπουργείο αεροπορίας ως όπλο η ελληνική πολεμική αεροπορία, η κυβέρνηση. διάλεξε στον κάμπο της Τανάγρας να ιδρύσει αλλά και να οργανώσει έστω σε εμβρυακή ηλικία το νέο αεροδρόμιο Τανάγρας.
Όπως βλέπουμε όμως κατασκευάζεται, δημιουργείται αλλά και οργανώνεται σε ένα ιστορικό χώρο που εδώ και 37 αιώνες υπάρχει η περιοχή που ονομάζεται Τανάγρα, η οποία πήρε το όνομα από την κόρη του ποταμού Ασωπού κατά την αρχαιότητα με πρώτο οικιστή τον Ποίμανδρο.
Μετά το έτος 1956 οργανώνεται το αεροδρόμιο σε πολεμική μονάδα με την επωνυμία Πολεμική Μονάδα, 114 Πτέρυγα Μάχης.
Μετά τις 8 Νοεμβρίου 1956, γιορτή της αεροπορίας, προσγειώνονται στην βάση οι τρεις μοίρες 341, 342, 343, με αεροπλάνα τύπου F- 86.
Από αυτή την χρονιά μπορώ να πώ με επικεφαλής τον παπα του χωριού μας Γεώργιο Παναγιωτόπουλο (Παπα Γιώργη), ξεκινάει μια σύσφιξη σχέσεων του στρατεύματος με τους φιλόξενους ευαίσθητους, και καλοκάγαθους κατοίκους του χωριού μας.
Αρχίζει μπορούμε να πούμε μια πολιτιστικού χαρακτήρα επικοινωνία.
Κάθε Κυριακή, αλλά και σε μεγάλες γιορτές, Χριστούγεννα και Πάσχα, έρχονται στον Άγιο Αντώνιο την εκκλησία του χωριού μας για να προσευχηθούμε όλοι μαζί στον πανάγαθο θεό, να έχουμε υγεία, να προσευχηθούμε για το ιπτάμενο και στρατιωτικό προσωπικό, για την ασφάλεια των πτήσεων.
Η ζωή συνεχίζεται στην μονάδα. Όσο περνάει ο χρόνος, οργανώνεται και οι Αεροπόροι μας εκπαιδεύονται στα νέου τύπου αεροπλάνα.
Και η άτυχη στιγμή δεν άρχισε να έρθει.
Μετά από ένα χρόνο και μάλιστα σαν σήμερα 25 Ιουνίου 1957, η αεροπορία μας, έχασε όχι μόνο ένα αεροπλάνο και τον χειριστή αλλά και για την 114 Πτέρυγα Μάχης το πρώτο της αεροπλάνο και τον πρώτο της χειριστή στον βωμό του καθήκοντος από την ίδρυσή της.
Ο κυβερνήτης του αεροσκάφους ΜΠΕΣΥΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ με Α. Μ . 1667 από την ΓΑΒΑΛΟΥ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ στις 25 Ιουνίου του έτους 1957 πήρε την εντολή από το γραφείο επιχειρήσεων για ταχεία απογείωση σε ζεύγος μαζί με άλλο αεροσκάφος.
Η κράτηση του κινητήρα όμως είχε ως αποτέλεσμα το αεροπλάνο να μην δέχεται τις εντολές του χειριστού και σιγά – σιγά το αεροπλάνο άρχισε να χάνει ύψος, να πέφτει.
Βλέποντας όμως ο Μπεσύρης μπροστά το χωριό και θέλοντας να το προστατέψει, να προστατέψει τους κατοίκους του με καλό χειρισμό το ρίχνει στον ανηφορικό δρόμο που υπάρχει σήμερα το άγαλμα των πεσόντων αεροπόρων.
Ο Κώστας Μπεσύρης από την Γαβαλού Αιτωλο – Ακαρνανίας και από το αεροδρόμιο της Τανάγρας ορμώμενος στις 4 η ώρα το απόγευμα και με ημερομηνία 25 του Ιούνη 1957 γράφει λοιπόν μαζί με το αεροπλάνο του που ήτανε γεμάτο πυτομαχικά με αριθμό 19374,το αεροπλάνο που αγάπησε τον επίλογο της τελευταίας πράξεως
Όμως σήμερα πρέπει να αναφερθούμε και για ένα άλλο ήρωα του χωριού μας τον αεροπόρο ΕΛΕΥΘΕΡΙΟ ΑΘΑΝΑΣΑΚΗ ο οποίος λαμβάνοντας μέρος στην επιχείρηση με την επωνυμία <<ΘΕΤΙΣ>> στις 23 Ιουλίου 1943 και αφού κατέστρεψε πολλούς στόχους μένοντας από καύσιμα, στο τέλος φονεύθηκε από διερχόμενη Γερμανική περίπολο.
Για αυτό λοιπόν στους δύο μήνες ΙΟΥΝΙΟ και ΙΟΥΛΙΟ το χωριό μας Τανάγρα Θηβών πρέπει να τιμά την μνήμη των δύο πεσόντων αεροπόρων που έπεσαν στον βωμό του καθήκοντος με ανάλογες εκδηλώσεις,
Να φτιαχτεί η προτομή του ΑΘΑΝΑΣΑΚΗ στον χώρο που έχουνε υποδείξει απέναντι από το πνευματικό κέντρο και απέναντι από το σπίτι του που πού παρ΄ολο έχουνε γίνει ενέργειες καθυστερούνε.
Σήμερα τιμής ένεκεν ο πατριώτης μας, ο συγχωριανός μας Ταναγραίος ποιητής Μπλάνας Ηλίας του Νικολάου, απόγονος της Ταναγραίας ποιήτριας Κόρινας με φόρο τιμής προς τους δύο αεροπόρους έγραψε το ανάλογο ποίημα τιμώντας την μνήμη των δύο αεροπόρων με τους πιο κάτω στίχους.
Με επικεφαλίδα κάτω του ηρώου.
Κάτω Του Ηρώου
Φόρος τιμής η σεβαστική
κλίση της κεφαλής
υπό τ´αγάλματος του Καλλιτέχνη,
πως δεσπόζει μ´υπερηφάνεια
εμπρός της Ποιμανδρίας.
Καλώ σας Αιθέρες!
Αθανασάκη άκου:
"Άξιος!".
Μπεσύρη άκου:
"Άξιος!".
Κι ο Βιολιστής χάρισε
την πένθιμη νότα.
Δοξασμένος Θάνατος.
Ανυποχώρητοι ως της
τελικής, ψυχικής ρανίδας.
Φιλοδοξία Ικάρου.
Σοφία Δαιδάλου.
Το αίμα πορφυρό.
Κυλά έως σήμερα ανά
των φλεβών.
Ίδιόν του η Ελλάδα.
Ευχαριστούμε Κύριοι.
Ηλίας Κρούσος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου