ΤΗΝ 193η ΕΠΕΤΕΙΟ ΑΠΟ ΤΟ 1821 ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ ΘΑ ΓΙΟΡΤΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 25η ΜΑΡΤΙΟΥ ΜΕ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΣΤΕΦΑΝΩΝ , ΕΠΙΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΔΕΗΣΗ , ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ , ΚΑΙ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ .
ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΟΠΟ ΘΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΝΟΕΡΑ ΤΟΥΣ 60 ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ ΠΟΥ ΕΠΕΣΑΝ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ .
ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ drixoutispanagiotis.blogspot.com
ΤΟ ΑΝΑΛΟΓΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΝΑΓΡΑΪΚΗ ΓΗ .
ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ .
ΖΗΤΩ Η 25η ΜΑΡΤΙΟΥ 1821 .
Η ΤΑΝΑΓΡΑΙΚΗ ΓΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ 1821
Η καταγεγραμμένη παγκόσμια ιστορία αποτελεί , κάτι το ελάχιστο , μέσα στην διαχρονική πορεία του ανθρώπινου είδους , από την στιγμή που αυτό εμφανίστηκε στη γη . Στην ουσία , δεν γνωρίζουμε παρά την κορυφή του παγόβουνου και ανιχνεύουμε σταγόνα – σταγόνα τα στοιχεία εκείνα , που αποτελούν την μετάβαση του ανθρώπου , από το στάδιο του περιπλανoμένου κυνηγού – τροφό - συλλέκτη , σ ‘αυτό του γεωργού – καλλιεργητή της γής , με μόνιμη εγκατάσταση . Στέγη – κεραμίδι πάνω από το κεφάλι του – λίγα κλαδιά δένδρων , περιπλεγμένα πάνω από μια ξύλινη κατασκευή στις άκρες των ποταμών , για ασφάλειά του .
Ήταν τότε , που εγκατέλειψε την μοναχική του πορεία και διοργανώθηκε σε ομάδες – φυλές , εκεί βαθιά στην Αιθιοπική γη και σ ΄αυτήν της Μεσοποταμίας . Την ίδια περίοδο άρχισε να φτιάχνει εργαλεία – απλά και κομμάτια πελεκημένης πέτρας και λυγισμένου ξύλου – να στήνει παγίδες στα άγρια ζώα και να εξημερώνει πολλά από αυτά , που έγιναν οι καλύτεροί του φίλοι στη ζωή . Τώρα πια μαγειρεύει την τροφή του και τα πρώτα σύννεφα καπνού αρχίζουν να ορθώνονται στην μόνιμη πια κατοικία του . ..
Στην Ελλάδα , σημαντικοί οικισμοί στις Κυκλάδες και στην Κρήτη , όπου << υπάρχουν 90 πόλεις και γλώσσες τόσες , ώστε η μία μπλέκει με την άλλη >>, σύμφωνα με την Οδύσσεια . Αλλά και οι << χρυσές Μυκήνες >> στην Ιλιάδα , δείχνουν πως άνθιζε ο πολιτισμός , από τα χρόνια εκείνα .
Αλλά και μετά την κατάρρευση των κέντρων αυτών , στην κομματιασμένη γεωγραφική και πολιτικά Ελλάδα , αναπτύχθηκε τέτοιος πολιτισμός , που δεν έμελλε ο κόσμος να γνωρίσει άλλον . Και ας έχουν κυλήσει αιώνες και οι χιλιετίες διαδέχονται , η μία την άλλη .
Ένας δεύτερος Παρθενώνας δε φτιάχτηκε ακόμα !
Από τον 8ο π. χ. αιώνα , το ελληνικό δίδυμο << Πόλις – Κράτος >> ήταν θαυματουργό και ο ελληνικός πολιτισμός κυριάρχησε σ ΄όλη τη Μεσόγειο . Από το 776 π. χ. κατάφεραν κάτι , που και στην εποχή μας ακόμη είναι ανεπανάληπτο !
Κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών αγώνων , το αθλητικό αγωνιστικό πνεύμα και το αθλητικό ιδεώδες κυριαρχούσε , ώστε και αυτός << ο πόλεμος ο πατέρας των πάντων >> να … χάσει την πατρότητά του ! Έχουν πει πολλοί , ότι << πληγή της Ελλάδας είναι οι Έλληνες >> . Ίσως να είναι και έτσι .
Όταν όμως έχουν ομόνοια και ξεπερνούν τις μεταξύ τους έριδες , τότε διαλύουν αυτοκρατορίες και απλώνονται ως τις μακρινές Ινδίες ακόμα .
Όταν …
Όταν ξυπνούν από το λήθαργο , τότε εκπολιτίζουν τους κατακτητές τους και επιβάλουν τη γλώσσα τους , τον πολιτισμό τους και την ανωτερότητά . Και οι κατακτητές ήταν πολλοί . Ρωμαίοι , Φράγκοι , Τούρκοι .
Πολλοί από αυτούς μας κατέκτησαν , σχεδόν αμαχητί . Και χρειάστηκαν αιώνες και έτρεξαν ποταμοί αίματος , για να κερδίσουμε κομμάτι – κομμάτι , ότι χάσαμε . Όμως η ανάσταση πάντα έρχεται και η λευτεριά πάντα την ακολουθεί . Ποτάμια το αίμα και στην ανάσταση του 1821 . Οι λίγοι , οι φτωχοί , οι απροστάτευτοι , αυτοί που δεν είχαν το δικαίωμα να ατενίσουν τον αφέντη τους στα μάτια , να ιππεύουν όταν οι Τούρκοι ήταν πεζοί , οι Ραγιάδες πρόγονοί μας , ύψωσαν πια το ανάστημα , όχι μόνο απέναντι της Τουρκιάς , αλλά και των μεγάλων προστατών της . Και ήταν άνθρωποι της διπλανής πόρτας , που δεν ήξεραν τι θα πει λευτεριά . Άνθρωποι δικοί μας , συγγενείς μας , άνθρωποι από τα Δερβενοχώρια , από την Ταναγραϊκή γη από την Βοιωτία . Άνθρωποι από την Λιάτανι , το Κλειδί , τις Μουσταφάδες , το Χλεμποτσάρι , την Αυλίδα , το Μπράτσι , τις Στανιάταις , και το Σχηματάρι .
Η ΖΩΗ ΠΡΙΝ ΤΟ 1821
Στα τέλη του 18ου αιώνα , η Οθωμανική αυτοκρατορία , παρά τις αδυναμίες της ήταν ακόμη απέραντη . Ήταν χωρισμένη σε 29 μεγάλες διοικητικές περιφέρειες , τα << Μπέηλερ – Μπεηλίκια >> ή << Εγιαλέτια >> .
Τα τρία από τα 29 Εγιαλέτια κάλυπταν τις κατακτημένες χώρες , εκτός του Ασιατικού εδάφους , στα Βαλκάνια .
Ένα από αυτά τα Εγιαλέτια , ήταν αυτό της << Ρούμελης >> και κάλυπτε όλη την Ελλάδα . Κάθε Εγιαλέτι ήταν χωρισμένο σε << Σαντζάκια ή Πασαλίκια >>, κάτι σαν τους σημερινούς ελληνικούς νομούς , αλλά με πολύ ευρύτερη έκταση . Στην έδρα κάθε Σκαντζακιού υπήρχε και έδρα μεγάλης στρατιωτικής μονάδας . Πολιτικός και στρατιωτικός διοικητής ήταν ο << Σάντζακ Μπέης >> ή απλά πασάς . Στην Ελλάδα τα Σαντζάκια – πασαλίκια ήταν 6 . Κάθε πασαλίκι είχε μικρότερες διοικητικές μονάδες , τα <<Βιλαέτια >> και τους << Καζάδες >> Της Χαλκίδας , Καρύστου , Ιστιαίας , Αθηνών , Θηβών , Λειβαδιάς , Αταλάντης , Βοδονίτσας , Ζητουνίου , Σαλώνων , Μεγάρων και Δερβενοχωρίων .
Ο διοικητής κάθε Καζά λεγόταν << Σούμπασης >> και μετά τον 17ο αιώνα επεκράτησε η ονομασία << Βοεβόδας >> .
Έργο του Σούμπαση – Βοεβόδα , ήταν η επιβολή της εξουσίας μέσω των στρατιωτικών , αστυνομικών , αρχών που ήταν κάτω από τον ίδιο .
Πλαισιωνόταν από τον << Κάδη >> , ο Καζάς λεγόταν και << Καδηλίκι >> , που ήταν ανεξάρτητος στην απονομή δικαιοσύνης . Ακολουθούσαν δύο δημογέροντες , Κοτζαμπάσηδες , ο ταμίας << Σενδούκ Εμίρης >> και ο <<Καπού Μπουλούκμπασης >>, δηλαδή ο επικεφαλής της Αστυνομίας .
ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΙ ΔΙΟΙΚΗΤΕΣ
Η διοίκηση και μετά το 1821 έως το 1912 της Ελληνικής περιφέρειας διατήρησε σε πολλά σημεία τη δομή , που είχε και επί Τουρκοκρατίας . Αμέσως μετά την απελευθέρωση διορίσθηκαν στην επαρχία , προσωρινοί διοικητές . Κάθε διοικητής , είχε ένα γραμματέα , ο οποίος προσυπέγραφε τις διαταγές του . Στο διοικητή παρέχονταν η αναγκαία εκτελεστική δύναμη και επιφορτιζόταν και με αστυνομικά καθήκοντα .
ΔΗΜΟΓΕΡΟΝΤΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ
Κάθε πολιτεία , Κωμόπολη ή χωριό είχε ανάλογο προς τους κατοίκους , αριθμό δημογερόντων .
Οικισμοί από 30 έως 100 οικογένειες είχαν 1 Δημογέροντα , 100 έως 200 οικογένειες 2 Δημογέροντες , και από 200 οικογένειες και άνω 3 Δημογέροντες . Αυτοί εκλέγονταν από τους κατοίκους για ένα έτος .
Εκλογείς ήταν όλοι οι αυτόχθονες κάτοικοι , αρκεί να ήταν 25 ετών , να είχαν ακίνητη περιουσία ή να πληρώνουν << δόσιμο >> από 2 τάλιρα , δίστηλα και πάνω . Οι Δημογέροντες αυτόχθονες και αυτοί , πρέπει να είχαν ακίνητη περιουσία από 80 δίστηλα και πάνω .
Οι Δημογέροντες είναι οι << Μερικοί >> και οι << Γενικοί >> .
Οι Γενικοί είναι αυτοί ( 3 τον αριθμό ) που διορίζονταν στην επαρχία και παρουσιάζονταν στο Προσωρινό Διοικητή .
Και οι << Μερικοί >> είναι οι απλοί Δημογέροντες , σε κάθε πόλη και χωριό .
Στην επανάσταση του 1821 πολέμησαν όλοι οι Έλληνες . Άλλοι εμπειροπόλεμοι , από την κλέφτικη ζωή τους στα βουνά και άλλοι άκαπνοι και άοπλοι , που οπλίστηκαν με τα όπλα των κατακτητών .
Στην περιοχή μας έλαβαν μέρος από την αρχή του αγώνα και η συμμετοχή των αγωνιστών ήταν μεγάλη . Ξεπερνούν τους 315 πολίτες και 80 κληρικούς . Για όλη την περιοχή Θηβών ξεπερνούν τους 2000 .
Για τον Δήμο Παρασωπίας και τον Δήμο Τανάγρας είναι .
ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΤΕΩΣ ΔΗΜΟΥ ΤΑΝΑΓΡΑΣ
1) Άγιος Θωμάς ( Λιάτανι ) 69
2) Ασωπία ( Χλεμπότσαρι ) 11
3) Καλλιθέα ( Μουσταφάδες ) 28
4) Κλειδί ( Κλειδέτι ) 1
5) Οινόφυτα ( Στανιάταις ) 4
6) Πάνακτος ( Κακονισχύρι ) 7
7) Πράσινο ( Καβάσαλα ) 7
8) Πύλη ( Δερβενοσάλεσι ) 25
9) Σκούρτα 23
10) Στεφάνη ( Κρώρα ) 7
11) Σχηματάρι 57
12) Τανάγρα ( Μπράτσι ) 60
ΠΟΥ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ;
Τρία ήταν τα στρατόπεδα που διατηρούσαν οι Τούρκοι στην περιοχή μας . Το ένα , ήταν στην πόλη των Θηβών , το δεύτερο στον Ωρωπό και το τρίτο , στον Ανηφορίτη ( την σημερινή Ριτσώνα ) . Με τα τρία αυτά στρατόπεδα είχαν το έλεγχο όλης της περιοχής . Με αυτά εξασφαλίζουν την Αθήνα , μέσω της κεντρικής Ελλάδας , αλλά και μέσω της νήσου Ευβοίας , για την οποία έχει αποδειχθεί από την αρχαιότητα ακόμα , << ότι όποιος την κατέχει ελέγχει την Αθήνα >> . Αυτές ήταν οι τρεις αιχμές του Τουρκικού δόρατος στην περιοχή . Αλλά ήταν γεγονός , ότι υπήρχε και μια ακόμη αιχμή , αλλά αυτή ήταν … Ελληνική … Και ήταν ψηλά στα Δερβενοχώρια ‘η Λεβεντοχώρια , όπως κανονικά θα έπρεπε να λέγονταν .
Στο οροπέδιο των Σκούρτων μήκους 10 χιλιομέτρων και πλάτους 5 διερχόταν η οδός από Αθήνα – Χασιά – Σκούρτα – Πύλη – Θήβα .
Η διαδρομή αυτή , μέσα από τα βουνά ήταν η πιο σύντομη και η πιο ασφαλής . Αυτό το ορεινό πέρασμα – Δερβένι , φύλαγαν οι Δερβενοχωρίτες με αρχηγό τους το θρυλικό Θανάση Σκουρτανιώτη (Γάτση ) .
Τα Δερβενοχώρια δεν είχαν υποκύψει στο σπαθί των Τούρκων , αλλά είχαν παραδοθεί σ ΄αυτούς , εξασφαλίζοντας αυτονομία , φοροαπαλλαγή και άλλα προνόμια .
Εκεί ήταν η ψυχή της Βοιωτίας .
Όλοι οι κάτοικοι της πεδινής Ταναγραϊκής γης κατέφυγαν εκεί για προστασία . Εκεί γιγαντώθηκαν παλικάρια , όπως η μοναδική , ίσως οικογένεια Σκουρτανιώτη ( Γάτση ) , μοναδικό ίσως φαινόμενο πανελληνίως και για όλες τις εποχές !
Αλλά και οι άλλοι αγωνιστές όπως ο Γκέλης , Κουκούλεζας , Κουμπίτσας , Κιόκιας , Κώνστας και άλλοι .
Με αιχμή λοιπόν του Ελληνικού Δόρατος τα Δερβενοχώρια , όλοι οι αγωνιστές της περιοχής δεν αγωνίστηκαν μόνο στο τόπο τους , αλλά απελευθέρωσαν την Αθήνα πήραν μέρος στον ξεσηκωμό της Θήβας , πολέμησαν στις μάχες της Αράχωβας , Διστόμου , Δαφνίου Κερατσινίου , Ανάλατου , στην πολιορκία της Ακρόπολης των Αθηνών , στην εκστρατεία της Καρύστου , στη μάχη του Ανηφορίτη , στο Μαυρομάτι , ακόμα και στην τελευταία μάχη του αγώνα με τον Υψηλάντη , στη Πέτρα Βοιωτίας .
Υπάρχουν εκατοντάδες βεβαιωτικά από τους Δημάρχους της εποχής , αλλά και από τους καπεταναίους , ακόμα και από τον Βασιλιά Όθωνα … και την Αμαλία !
ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΖΗΤΩ Η 25η ΜΑΡΤΙΟΥ 1821 !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου