Kόρη του Αχελωοδόρου και της Ιπποκράτειας , η ποιήτρια Κόριννα , γεννήθηκε στην αρχαία Τανάγρα το 550 π . χ .
Δυστυχώς δεν μπορεί κανείς να αναφερθεί με ασφάλεια για την περίοδο που έζησε και έδρασε .
Η πρωϊμότερη αναφορά στην ποιήτρια γίνεται από τον Αντίπατρο τον Θεσσαλονικέα τον πρώτο αιώνα π . χ . , ο οποίος την περιλαμβάνει σε έναν κατάλογο ποιητριών μαζί με τις Πράξιλλα , Μοιρώ , Ανύτη , Σαπφώ, Ήριννα , Τελέσιλλα , Νοσσίς και Μυρτίς . Ο Προπέρτιος παραδίδει πως η antίqua Corίnna ήταν μέλος της συντροφιάς της Σαπφούς . Ο Παυσανίας που επισκέφθηκε την περιοχή της αρχαίας Τανάγρας αναφέρει το νήμα με την εικόνα της Κόριννας , ένα γλυπτό του Καλάμιδος , κοντά στο Γυμνάσιο της αρχαίας πόλης , αλλά και την νίκη της επί του Πινδάρου σε ποιητικό αγώνα .
Στον αγώνα αυτόν αναφέρεται επίσης ο Πλούταρχος αλλά και ο
Αιλιανός . Η Σούδα παραδίδει πως η Κόριννα ήταν μαθήτρια της επίσης Βοιωτής ποιήτριας Μύρτιδος και ότι πεντάκις ενίκησε Πίνδαρον. Λέγεται μάλιστα πως απευθυνόμενη στον μεγάλο ποιητή , τον οποίο κατηγορεί ότι δεν τραγουδά μύθους που είναι η ουσία της ποίησης αλλά και όταν ακόμα τους μαζέψει τους σκορπά με τα δύο του χέρια , υπερήφανη για τη νίκη της , του είπε :
Ω ! Πίνδαρε τη χειρεί σπείρειν αλλά και μη όλω τω θυλάκω (Πίνδαρε με το χέρι να σπέρνεις και όχι με το σακί ) .
Αξίζει επίσης να σημειώσουμε πως και ο Οβίδιος , βασιζόμενος στον Αλεξανδρινό Κανόνα των εννέα μεγάλων λυρικών , ονοματίζει Κόριννα την κεντρική μορφή των ερωτικών ελεγειών του . Σύμφωνα με τις παραπάνω μαρτυρίες – ανέκδοτα , η ποιήτρια φέρεται ότι έζησε τον
5ο αιώνα π . χ .
Αναφορικά με το πότε έζησε η ποιήτρια , σήμερα επικρατούν δύο θεωρίες . Η πρώτη (Lobel , E . , 1930 ) , υποστηρίζει ότι η Κόριννα δεν έζησε πριν τον τρίτο αιώνα π . χ .
Η δεύτερη (page , D .) , δέχεται ότι τα ποιήματά της ενδιέφεραν ένα περιορισμένο κύκλο ανθρώπων της περιοχής της , οπότε μετά τον θάνατό της , στις αρχές του πέμπτου αιώνα π .χ . έπαψαν να βρίσκονται στην επικαιρότητα και να γοητεύουν το κοινό . Στις ανασκαφές που έγιναν στην Ερμούπολη της Αιγύπτου το έτος 1896 βρέθηκε ένας πάπυρος με 1866 στίχους και σήμερα ευρίσκεται στο μουσείο του Καϊρου , ο οποίος επιτρέπει την επισκόπηση μεγάλων ομάδων στίχων της ποιήτριας
(αρ . 251 Π . 4D. 1 PAGE ) .
Τα θέματα της αφορούν κυρίως σε Βοιωτικούς θρύλους .
Υμνεί τον θεό κυνηγό Ωρίωνα , που λατρευόταν στην Βοιωτία , ως συμπατριώτη της , και τον καταστερισμό του . Το ίδιο και τον πατέρα του Ωρίωνα , τον Υριέα (Ουριέυς ) , ο οποίος ήταν επώνυμος ήρωας , ιδρυτής Βοιωτικής πόλης κοντά στην Τανάγρα .
Επίσης έχουν διασωθεί και 1250 στίχοι ποιημάτων που εκδόθηκαν για πρώτη φορά από τον ΒΙΛΑΜΟΒΙΤΣ –ΜΑΙΛΕΝΤΟΡΦ .
Στο ποίημα με τον τίτλο Κουρήτες ,αναφέρεται στον Ακραιφέα (Ακραιφήν , Ακραιφεύς ) , που ήταν επίσης επώνυμος ήρωας και ιδρυτής της Βοιωτικής πόλης Ακραιφία , και ένας από τους πέντε γιούς του Ωρίωνα . Τέλος , υμνεί τον Ευώνυμο (Ευωνούμοι ) , που ήταν ο πρώτος μάντης του Απόλλωνα , γιός του Κηφισού και πατέρας της Αυλίδος .
Με την λατρεία του Απόλλωνα σχετίζεται και το ποίημα Ορέστας που αναφέρεται στην ανατολή του φεγγαριού και την επτάπυλη Θήβα .
Ένα άλλο ποίημα διηγείται τον φόνο της Τευμησσικής αλεπούς από τον Οιδίποδα και τον βοηθό του τον Ιόλαο . Τα ποιήματά της η Κόριννα τα συνέθεσε χρησιμοποιώντας στοιχεία της Βοιωτικής διαλέκτου αλλά και της κοινής Ελληνικής της εποχής της , σε πεντάστιχες ή εξάστιχες στροφές .
Στο μουσείο της πόλης Compiegne φυλλάσσεται ένα αγαλμάτιο ύψους περίπου 50 εκατοστών που παρουσιάζει γυναίκα ενδεδυμένη με χιτώνα , ιμάτιο και αρχαϊκή κόμμωση. Στα χέρια της κρατά έναν ανοιχτό κύλινδρο . Στην βάση του φέρει εγχάρακτο το όνομα ΚΟΡΙΝΝΑ . Ίσως να πρόκειται για το ίδιο άγαλμα που είδε ο Παυσανίας κατά την περιήγηση του στην αρχαία Τανάγρα , αφιερωμένο στην καλλίστη των γυναικών όπως ο ίδιος εκτιμά .
Δυστυχώς δεν μπορεί κανείς να αναφερθεί με ασφάλεια για την περίοδο που έζησε και έδρασε .
Η πρωϊμότερη αναφορά στην ποιήτρια γίνεται από τον Αντίπατρο τον Θεσσαλονικέα τον πρώτο αιώνα π . χ . , ο οποίος την περιλαμβάνει σε έναν κατάλογο ποιητριών μαζί με τις Πράξιλλα , Μοιρώ , Ανύτη , Σαπφώ, Ήριννα , Τελέσιλλα , Νοσσίς και Μυρτίς . Ο Προπέρτιος παραδίδει πως η antίqua Corίnna ήταν μέλος της συντροφιάς της Σαπφούς . Ο Παυσανίας που επισκέφθηκε την περιοχή της αρχαίας Τανάγρας αναφέρει το νήμα με την εικόνα της Κόριννας , ένα γλυπτό του Καλάμιδος , κοντά στο Γυμνάσιο της αρχαίας πόλης , αλλά και την νίκη της επί του Πινδάρου σε ποιητικό αγώνα .
Στον αγώνα αυτόν αναφέρεται επίσης ο Πλούταρχος αλλά και ο
Αιλιανός . Η Σούδα παραδίδει πως η Κόριννα ήταν μαθήτρια της επίσης Βοιωτής ποιήτριας Μύρτιδος και ότι πεντάκις ενίκησε Πίνδαρον. Λέγεται μάλιστα πως απευθυνόμενη στον μεγάλο ποιητή , τον οποίο κατηγορεί ότι δεν τραγουδά μύθους που είναι η ουσία της ποίησης αλλά και όταν ακόμα τους μαζέψει τους σκορπά με τα δύο του χέρια , υπερήφανη για τη νίκη της , του είπε :
Ω ! Πίνδαρε τη χειρεί σπείρειν αλλά και μη όλω τω θυλάκω (Πίνδαρε με το χέρι να σπέρνεις και όχι με το σακί ) .
Αξίζει επίσης να σημειώσουμε πως και ο Οβίδιος , βασιζόμενος στον Αλεξανδρινό Κανόνα των εννέα μεγάλων λυρικών , ονοματίζει Κόριννα την κεντρική μορφή των ερωτικών ελεγειών του . Σύμφωνα με τις παραπάνω μαρτυρίες – ανέκδοτα , η ποιήτρια φέρεται ότι έζησε τον
5ο αιώνα π . χ .
Αναφορικά με το πότε έζησε η ποιήτρια , σήμερα επικρατούν δύο θεωρίες . Η πρώτη (Lobel , E . , 1930 ) , υποστηρίζει ότι η Κόριννα δεν έζησε πριν τον τρίτο αιώνα π . χ .
Η δεύτερη (page , D .) , δέχεται ότι τα ποιήματά της ενδιέφεραν ένα περιορισμένο κύκλο ανθρώπων της περιοχής της , οπότε μετά τον θάνατό της , στις αρχές του πέμπτου αιώνα π .χ . έπαψαν να βρίσκονται στην επικαιρότητα και να γοητεύουν το κοινό . Στις ανασκαφές που έγιναν στην Ερμούπολη της Αιγύπτου το έτος 1896 βρέθηκε ένας πάπυρος με 1866 στίχους και σήμερα ευρίσκεται στο μουσείο του Καϊρου , ο οποίος επιτρέπει την επισκόπηση μεγάλων ομάδων στίχων της ποιήτριας
(αρ . 251 Π . 4D. 1 PAGE ) .
Τα θέματα της αφορούν κυρίως σε Βοιωτικούς θρύλους .
Υμνεί τον θεό κυνηγό Ωρίωνα , που λατρευόταν στην Βοιωτία , ως συμπατριώτη της , και τον καταστερισμό του . Το ίδιο και τον πατέρα του Ωρίωνα , τον Υριέα (Ουριέυς ) , ο οποίος ήταν επώνυμος ήρωας , ιδρυτής Βοιωτικής πόλης κοντά στην Τανάγρα .
Επίσης έχουν διασωθεί και 1250 στίχοι ποιημάτων που εκδόθηκαν για πρώτη φορά από τον ΒΙΛΑΜΟΒΙΤΣ –ΜΑΙΛΕΝΤΟΡΦ .
Στο ποίημα με τον τίτλο Κουρήτες ,αναφέρεται στον Ακραιφέα (Ακραιφήν , Ακραιφεύς ) , που ήταν επίσης επώνυμος ήρωας και ιδρυτής της Βοιωτικής πόλης Ακραιφία , και ένας από τους πέντε γιούς του Ωρίωνα . Τέλος , υμνεί τον Ευώνυμο (Ευωνούμοι ) , που ήταν ο πρώτος μάντης του Απόλλωνα , γιός του Κηφισού και πατέρας της Αυλίδος .
Με την λατρεία του Απόλλωνα σχετίζεται και το ποίημα Ορέστας που αναφέρεται στην ανατολή του φεγγαριού και την επτάπυλη Θήβα .
Ένα άλλο ποίημα διηγείται τον φόνο της Τευμησσικής αλεπούς από τον Οιδίποδα και τον βοηθό του τον Ιόλαο . Τα ποιήματά της η Κόριννα τα συνέθεσε χρησιμοποιώντας στοιχεία της Βοιωτικής διαλέκτου αλλά και της κοινής Ελληνικής της εποχής της , σε πεντάστιχες ή εξάστιχες στροφές .
Στο μουσείο της πόλης Compiegne φυλλάσσεται ένα αγαλμάτιο ύψους περίπου 50 εκατοστών που παρουσιάζει γυναίκα ενδεδυμένη με χιτώνα , ιμάτιο και αρχαϊκή κόμμωση. Στα χέρια της κρατά έναν ανοιχτό κύλινδρο . Στην βάση του φέρει εγχάρακτο το όνομα ΚΟΡΙΝΝΑ . Ίσως να πρόκειται για το ίδιο άγαλμα που είδε ο Παυσανίας κατά την περιήγηση του στην αρχαία Τανάγρα , αφιερωμένο στην καλλίστη των γυναικών όπως ο ίδιος εκτιμά .
Βιβλιογραφία .
- Παυσανίας
- Ανθολογία Βοιωτών ποιητών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου